Stephen King po raz kolejny pokazuje, że oprócz mistrzowskich umiejętności w opowiadaniu kolejnych historii, w prowadzeniu narracji i w stopniowym zwiększaniu napięcia z każdym kolejnym rozdziałem potrafi również zaskakiwać i pokazywać strony swojego literackiego warsztatu, o których istnienie nikt by Go nie posądzał. "Bezsenność" jest tego świetnym przykładem. To po prostu znakomita książka!

King tworzy w "Bezsenności" historię praktycznie z niczego, od zera, a potem tak wciąga w nią czytelnika, że nie sposób nie odczuć zdumienia nad tym, jak taka opowieść może do tego stopnia "zassać" w siebie czytającego. Uwielbiam za to Szanownego Autora:) I choć w "Bezsenności" jakoś mało jest grozy którą King tak lubi nas straszyć, to książka nie odstaje od innych pozycji Jego autorstwa, jest nie mniej od innych ciekawa, a świadczy to tylko o geniuszu twórcy.

Najbardziej interesował mnie w "Bezsenności" jej szeroko zapowiadany w wielu recenzjach związek z najważniejszym cyklem powieściowym Kinga, a mianowicie z "Mroczną wieżą". Jako zagorzały fan (a może i nawet fanatyk) wspomnianego cyklu połykałem kolejne strony z wypiekami na twarzy i niepowstrzymaną żądzą jak najszybszego dotarcia do wspomnianych powiązań. I muszę powiedzieć, że King wystawił moją cierpliwość na sporą próbę, bo znalazłem to czego szukałem dopiero w drugiej połowie książki. Mało tego, kiedy wreszcie zaczęły pojawiać się elementy na które tak bardzo czekałem, poczułem się niemal rozczarowany. Jednak dzielnie brnąłem dalej... i opłacało się! Kto czytał "Mroczną wieżę" i pamięta VII tom, a w nim końcówkę wędrówki Rolanda w towarzystwie pewnego młodego niemowy-geniusza, uzbrojonego tylko w blok rysunkowy i ołówek, ten z pewnością bardzo chciałby dowiedzieć się czegoś więcej o tym (jakże ważnym) młodzieńcu. "Bezsenność" daje taką możliwość:) Ja osobiście jestem usatysfakcjonowany, zadowolony i cieszę się z tego - choćby tylko w niewielkim nawiązaniu - powrotu do Świata Pośredniego. I jestem zdania, że każdy miłośnik "Mrocznej wieży" po prostu musi "Bezsenność" przeczytać.

Na koniec małe zaskoczenie, bo pod koniec książki King mnie... wzruszył. Autentycznie wzruszył. Ale trzeba jasno powiedzieć, że historia staruszka - i tak będącego u schyłku życia - który kiedyś złożył pewną obietnicę by móc uratować świat, idącego świadomie i dobrowolnie oddać własne życie za czyjeś inne istnienie może ścisnąć w dołku i chwycić za serce. Właśnie o tym pisałem na wstępie wspominając, że King czasem pokazuje się ze strony, której nikt by się po Nim nie spodziewał. Tak właśnie jest w "Bezsenności".

Gorąco wszystkim polecam. Naprawdę warto przeczytać.

Stephen King po raz kolejny pokazuje, że oprócz mistrzowskich umiejętności w opowiadaniu kolejnych historii, w prowadzeniu narracji i w stopniowym zwiększaniu napięcia z każdym kolejnym rozdziałem potrafi również zaskakiwać i pokazywać strony swojego literackiego warsztatu, o których istnienie nikt by Go nie posądzał. "Bezsenność" jest tego świetnym przykładem. To po prostu...