Jakbym miała streścić tą książkę, to nie byłabym w stanie. "Lux Aetrena" ma tak wiele tajemnic, że nie wiem o czym jest. Prawie nic nie jest wyjaśnione. Świat przedstawiono fragmentarycznie, przy czym rzucone czytelnikowi kawałki to tak niewielkie skrawki, że nie wiadomo co mają przedstawiać po złożeniu do kupy. W efekcie mamy dużo słów przez wielkie "D" i zarys fabuły. Ot taki pustak.
No i język. Nie żeby był zły. Dialogi są jak najbardziej ok. Narracja też. Ale oddzielnie. Razem stanowią jeden wielki dysonans. O ile nasz główny bohater i narrator jednocześnie (nastolatek bez matury. Dobry chłopak, ale bez większych ambicji.) wypowiada się mniej-więcej jak osoba w jego wieku powinna, to narracja prowadzona jest przez niego stylem wysokim przez co czytelnik może odebrać osobę Janka jako przesadną i pompatyczną.
W książce widać potencjał. Mam wrażenie, że autor miał pomysł, na którego realizację nie pozwolił mu jeszcze warsztat pisarski, szczególnie w kwestii budowania świata i przedstawiania go czytelnikowi.

Jakbym miała streścić tą książkę, to nie byłabym w stanie. "Lux Aetrena" ma tak wiele tajemnic, że nie wiem o czym jest. Prawie nic nie jest wyjaśnione. Świat przedstawiono fragmentarycznie, przy czym rzucone czytelnikowi kawałki to tak niewielkie skrawki, że nie wiadomo co mają przedstawiać po złożeniu do kupy. W efekcie mamy dużo słów przez wielkie "D" i zarys fabuły. Ot...