Nie jest to pozycja dla każdego. Autor wyłożył w książce własną hipotezę na temat abiogenezy, co narzuca pewne ograniczenia i wymusza odpowiednią formę, dlatego też książka jest usiana odnośnikami do badań i publikacji, bez znajomości których nie można ocenić strony merytorycznej, ale bez ich znajomości można prześledzić i zrozumieć proces proponowany przez autora.

Na pewno jest to pozycja dla znawców tematu i pasjonatów, bo przedstawiona hipoteza wydaje się całkiem spójna i obiecująca w świetle potwierdzających ją badań (niestety nie jestem w stanie ocenić na ile obiektywnie zostały one wybrane).

Raczej nie powinni po nią sięgać osoby szukające przygody i sensacji, bo się zwyczajnie zanudzą. Chyba, że przygodą jest dla nich odkrywanie świata kominów termalnych, podążanie za przygodami elektronu migrującego przez kolejne błony mitochondrialne, wówczas czeka go ostra jazda bez trzymanki do samego ATP.

Osobom, które nie wiedzą, czy biologia i chemia na takim poziomie są dla nich strawne lub ciekawe, nie pozostaje nic innego jak spróbować i sprawdzić samemu.

Niestety ma trochę zastrzeżeń do języka, bo gdy w publikacji naukowej trafiam na zdanie z frazą "wiemy o tym strasznie dużo", to strasznie mnie to irytuje. Podobnie wtrącenie w pewnym momencie mitu katolickiego, budzi niechęć i poddaje w wątpliwość naukowe podejście autora lub tłumacza. Na szczęście jest tego niewiele.

Kawał przyzwoicie skrojonej hipotezy, podanej w nieco rozwlekłej formie, dla miłośników tematyki. Do czytania potrzebna jest widza z biologii i chemii na poziomie szkoły średniej.

Nie jest to pozycja dla każdego. Autor wyłożył w książce własną hipotezę na temat abiogenezy, co narzuca pewne ograniczenia i wymusza odpowiednią formę, dlatego też książka jest usiana odnośnikami do badań i publikacji, bez znajomości których nie można ocenić strony merytorycznej, ale bez ich znajomości można prześledzić i zrozumieć proces proponowany przez autora.

Na...