Wspomnienie, chwila, jeden moment,
Pamięci moja bądź przy mnie zawsze,
Czas pędzi zawrotnie,
Zabiera wspomnienia bezpowrotnie,
Zaciera chwile nam bliskie
Gdzie one się podziały wszystkie?
Jak je wszystkie zachować w umyśle?
Myśl niech mi jakaś nagle zabłyśnie
Jak zapanować nad ich ogromem?
Jak je okiełznać, by stały się naszym domem?
Domem naszej wyobraźni, naszego umysłu,
Godnego każdego naszego zmysłu,
W nim znajdę chwile, do których mogę zawsze wrócić...
W swych myślach...

Chcesz mieć...?
Czy chcesz być...?

No właśnie...to jest bardzo trudny wybór. Tylko jedna opcja do wyboru jest możliwa, by pełni cieszyć się życiem. Ani jedna, ani druga z nich nie jest gorsza lub lepsza. Jedna i druga może cieszyć tak samo. To jest tylko kwestia tego, czego tak naprawdę pragniemy, czego chcemy od życia.
"MIEĆ" to znaczy być Panem swych rzeczy, swego majątku, swojej władzy, władzy nad martwą naturą, tak poddaną, gdy ktoś jest wielkim posiadaczem czegoś.
Natomiast "BYĆ", to wszystko to, czego nie kupimy za pieniądze...uśmiech sprzed lat, pewien piękny zachód słońca, bądź niezwykle świetlista, gwieździsta noc z księżycem u boku..., "BYĆ" to przede wszystkim radość serca i duszy wskutek prostej, banalnej z pozoru rzeczy..., to wspomnienia z podróży, to pamięć o kimś dla nas ważnym, o przeżytych wspólnie chwilach. Lekkości serca, duszy pełnej marzeń nie da się kupić...
Ludzie, którzy pragną "BYĆ" są w życiu wolni i przez to szczęśliwi...

Czy uważasz, że jesteś wieczny? Czy Twój umysł, Twoja pamięć, Twoje wspomnienia zawsze będą w Tobie obecne? A może przepadną, może coś je zniszczy?
Jak wiele znaczą dla Ciebie wspomnienia i ludzie, którzy są z nimi bezpośrednio, ściśle związani? A może nie zwracasz uwagi na to, jak na przykład wspomnienia, przeszłość? MOŻE żyjesz chwilą i myślisz tylko o tym, co będzie, a chwile, które już minęły nie wiele dla Ciebie znaczą, choć może o niektórych mimowolnie, siłą rzeczy pamiętasz?

Jak wygląda Twój pamiętnik chwil, które są już za Tobą? Masz je w głowie, czy może zapisujesz je gdzieś? Być może się nad tym jeszcze nie zastanawiałeś/łaś? Przecież tak mnóstwo życia mi zostało...z pewnością jeszcze starczy mi na to czasu...
Można oszukiwać w ten sposób samego siebie, albo po prostu jak najszybciej zmienić ten stan rzeczy i stworzyć w umyśle Dom naszej pamięci, by nie zapomnieć o żadnej ważniejszej chwili, życia które już za nami...

Sam film z Ryanem Goslingiem i Rachel McAdams oglądałem tak często, że już kompletnie starciłem rachubę. Od czasu do czasu odświeżam sobie ten film, wracam do tych pięknych refleksji nad miłością, życiem, jego przemijaniem, do refleksji o niezwykle silnych, intensywnych emocjach, wielkich uczuciach.
Sama historia jest porywająca. Ukazuje piękną opowieść o miłości, o szczęściu, o nadziei, cierpliwości...i przede wszystkim o tym, że prawdziwe uczucie jest w stanie przezwyciężyć każde przeszkody..., pokona czas i wszystkich tych z zewnątrz, którzy próbują takie uczucie za wszelką cenę zniszczyć, w imię różnych powodów.
Mi jest bardzo ciężko uwierzyć w tak wielkie uczucie...Obecnie wierność nie ma moim zdaniem wielkiej wartości. Bardzo rzadko ludzie przywiązują do niej uwagę. Dla większości niewiele znaczy...
Zresztą, co tu dużo mówić. Samo pojęcie miłości w ciągu kilkudziesięciu lat przeszło wielką rewoluję. Uczucia dla wielu już nie są pragnieniem duszy, głosem szepczącym o czymś pięknym, wzniosłym czy szlachetnym. Dzisiaj uczucia bardzo silnie kojarzą się ludziom z potrzebami ciała...Przez to uczucia pojawiają się tak często, jak wydmuchiwane bańki mydlane, lecz ich trwałość w pewnym momencie przestaje istnieć i pękają draśnięte powietrzem...

Wspomnienie, chwila, jeden moment,
Pamięci moja bądź przy mnie zawsze,
Czas pędzi zawrotnie,
Zabiera wspomnienia bezpowrotnie,
Zaciera chwile nam bliskie
Gdzie one się podziały wszystkie?
Jak je wszystkie zachować w umyśle?
Myśl niech mi jakaś nagle zabłyśnie
Jak zapanować nad ich ogromem?
Jak je okiełznać, by stały się naszym domem?
Domem naszej wyobraźni, naszego...