"Nazywam się Gaspare Mutolo. Jestem Sycylijczykiem i współpracuję z wymiarem sprawiedliwości. Mam burzliwą przeszłość. Jak wszyscy, którzy dokonali takiego wyboru. Przestępcy, zabójcy, złodzieje. Oto, kim byliśmy przez wiele lat. Takiego piętna nie sposób z siebie usunąć. Każdy z nas rozlicza się z przeszłością na swój sposób. Żal i wyrzuty sumienia to prywatne odczucia i takie już na zawsze pozostaną."

Już same cytaty wypisane z książki mogłyby zastąpić recenzję. A jest ich tak wiele, że bez problemu się je wybiera. Treść książki stanowią wspomnienia mafiosa, który w latach dziewięćdziesiątych XX wieku przeszedł na jasną stronę mocy. Można je także odebrać trochę jak spowiedź człowieka, który na sumieniu ma bardzo wiele grzechów, od kradzieży po zabójstwa.

"Odejście z mafii wywołuje syndrom osierocenia, bo przecież mafia stała się całym twym światem, niezbędnym do życia jak powietrze. W głębi duszy czujesz się mafiosem po wsze czasy, jeżeli żyjesz na Sycylii, w ojczyźnie egzageracji."

Autorka, wraz z Gasparem, zabiera nas do hermetycznego świata, znanego większości jedynie z gazet, telewizji, kina. Przybliża nam hierarchię panującą w mafii, od zwykłego „żołnierza” do szefa, czyli Capo di tutti capi. Pokazuje, jak wielką i ważną strukturą jest mafia – grupa przestępcza o dużych wpływach, powiązaniach z osobami na różnych szczeblach władzy, policją, biznesem, prowadząca działalność gospodarczą finansowaną z przestępstw...

Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2015/12/23/mafia-nie-daje-czasu-anna-vinci/

"Nazywam się Gaspare Mutolo. Jestem Sycylijczykiem i współpracuję z wymiarem sprawiedliwości. Mam burzliwą przeszłość. Jak wszyscy, którzy dokonali takiego wyboru. Przestępcy, zabójcy, złodzieje. Oto, kim byliśmy przez wiele lat. Takiego piętna nie sposób z siebie usunąć. Każdy z nas rozlicza się z przeszłością na swój sposób. Żal i wyrzuty sumienia to prywatne odczucia i...