Czytając tę książkę, nie byłam pewna czego się spodziewać. Spotkałam się bowiem z wieloma skrajnymi opiniami. Jedni uważają „Konkurs” za coś dennego i niewartego uwagi, a drudzy sądzą, iż jest to świetna młodzieżówka z przesłaniem. Ja zdecydowanie zliczam się do tej drugiej grupy.

Historia wymyślona przez panią Murphy, jest dość typowa dla Disneyowskich filmów, mających za cel motywowanie nastolatków. W zasadzie nie jest to tutaj zarzutem. Mimo sporej przewidywalności książka naprawdę mnie wciągnęła i pozwoliła się zrelaksować przy czytaniu, zwłaszcza że postępuje ono szybko i sprawnie. Ale chyba najważniejsza jest sama treść. „Konkurs” porusza bardzo ważny temat, jakim jest nieakceptowania samego siebie oraz liczne problemy dotyczące nastolatków przechodzących okres buntu czy załamań nerwowych. I choć pokazuje je w troszkę inny, odświeżony sposób, to nadal utrzymuje się w klimacie typowych młodzieżówek tego typu. Oprócz rozbudowanej problematyki, książka ma w sobie sporo humoru, jak i również chwil smutku. Czytając, nie raz śmiałam się czy przezywałam wydarzenia związane z bohaterami. Motyw metamorfozy pod wpływem miłość również został tu ukazany bardzo poprawnie.

Główna bohaterka, niestety, nie wyróżnia się niczym szczególnym oprócz faktu, iż momentami nie przejmuje się swoją nadwagą. Poza tym jest typową nastolatką, która chce coś w sobie zmienić, oraz chce kochać i być kochaną.

Ogólnie, książka bardzo mi się podobała. Porusza problemy, bawi, ale także zmusza do refleksji i wyciągania wniosków. Poza tym można się przy niej zrelaksować, gdyż nie wymaga ogromnego skupiania się podczas czytania.

Czytając tę książkę, nie byłam pewna czego się spodziewać. Spotkałam się bowiem z wieloma skrajnymi opiniami. Jedni uważają „Konkurs” za coś dennego i niewartego uwagi, a drudzy sądzą, iż jest to świetna młodzieżówka z przesłaniem. Ja zdecydowanie zliczam się do tej drugiej grupy.

Historia wymyślona przez panią Murphy, jest dość typowa dla Disneyowskich filmów, mających za...