Jedna gwiazdka odjęta za korektę p. Jolanty Kucharskiej. Ta pani nigdy nie powinna być korektorem. W porównaniu do wcześniejszego wydania, to jest beznadziejnie sprawdzone. Daty się NIE ZGADZAJĄ, korektor do tekstu podszedł bezrefleksyjnie, a inspirowanie się Wikipedią odnośnie pisowni jest karygodne. Politbiuro pisze się wielką literą. Amen.

Jedna gwiazdka odjęta za korektę p. Jolanty Kucharskiej. Ta pani nigdy nie powinna być korektorem. W porównaniu do wcześniejszego wydania, to jest beznadziejnie sprawdzone. Daty się NIE ZGADZAJĄ, korektor do tekstu podszedł bezrefleksyjnie, a inspirowanie się Wikipedią odnośnie pisowni jest karygodne. Politbiuro pisze się wielką literą. Amen.

Książka b.dobra, obnażająca całą hipokryzję komunistów a raczej bolszewików. Książka pokazuje, że w pierwszych latach nawet nie chcieli równości i braterstwa tam chodziło tylko o władzę i pieniądze. Tak jak autor mówił, dzięki dostępności do archiwów jego poglądy i wiara w komunizm szybko uleciały jak powietrze z balonika.

Książka b.dobra, obnażająca całą hipokryzję komunistów a raczej bolszewików. Książka pokazuje, że w pierwszych latach nawet nie chcieli równości i braterstwa tam chodziło tylko o władzę i pieniądze. Tak jak autor mówił, dzięki dostępności do archiwów jego poglądy i wiara w komunizm szybko uleciały jak powietrze z balonika.

Fajna książka,
wyciąg z pamiętników Breżniewa położył mnie na łopatki,
dużym plusem jest pokazanie spuścizny lenionowskiej w kolejnych przywódcach partyjnych

Fajna książka,
wyciąg z pamiętników Breżniewa położył mnie na łopatki,
dużym plusem jest pokazanie spuścizny lenionowskiej w kolejnych przywódcach partyjnych

bardzo przyjemnie i szybko się czytało,
dużo relacji świadków,
bardzo obrazowa książka

bardzo przyjemnie i szybko się czytało,
dużo relacji świadków,
bardzo obrazowa książka

Mam mocno mieszane uczucia dotyczące tej publikacji. Z jednej strony trzeba oddać autorowi znajomość tematu oraz wnikliwą analizę materiału źródłowego. Z pewnością na plus zasługuje lekki, eseistyczny styl pisarstwa dzięki czemu książka nabiera swoistego charakteru. Specyfikę książki dopełnia fakt, że sam autor był swojego czasu wiernym reprezentantem ustroju, którego genezę przedstawia w tej książce. Nie jestem w stanie do końca rozstrzygnąć na ile Wołkogonow rozczarował się sowieckimi realiami, a na ile socjalizmem samym w sobie. Układ treści jest chronologiczno - problemowy, co pozwala na korzystanie z tej pracy w czynny sposób, a nie tylko na czytanie "od deski do deski". Jednak nie da się ukryć, że książka jest momentami przegadana. Niektóre wnioski w niej przedstawione powtarzają się, trudno momentami nie odnieść wrażania, że "przecież to już było". Ponadto pomimo obszernej treści wiele kwestii zostało pominiętych lub potraktowanych trochę po macoszemu. Książka zdecydowanie nie jest typową biografią, bardzo dużo miejsca autor poświęca na różne dygresje dotyczące przyszłych wydarzeń oraz przywódców Związku Sowieckiego, z czasem bardziej, a czasem mniej potrzebnych przyczyn. Jest to z pewnością wartościowa publikacja, pozwalająca na poszerzenie wiedzy z zakresu tematyki około rewolucyjnej, jednak dla osób zaczynających swoją przygodę z tą tematyką może okazać się męcząca.

Mam mocno mieszane uczucia dotyczące tej publikacji. Z jednej strony trzeba oddać autorowi znajomość tematu oraz wnikliwą analizę materiału źródłowego. Z pewnością na plus zasługuje lekki, eseistyczny styl pisarstwa dzięki czemu książka nabiera swoistego charakteru. Specyfikę książki dopełnia fakt, że sam autor był swojego czasu wiernym reprezentantem ustroju, którego...

Książka-studium leninizmu i korzeni stalinizmu. Zawsze fascynuje mnie to jak w takiej wydawało by się zwykłej głowie powstaje jedna myśl, z której rodzi się coś wielkiego. Pomijam,że było to wielkie zło choć założenia początkowe trochę słuszne były. Smutny koniec Lenina zmusza do refleksji.

Książka-studium leninizmu i korzeni stalinizmu. Zawsze fascynuje mnie to jak w takiej wydawało by się zwykłej głowie powstaje jedna myśl, z której rodzi się coś wielkiego. Pomijam,że było to wielkie zło choć założenia początkowe trochę słuszne były. Smutny koniec Lenina zmusza do refleksji.

Autor trochę skacze z tematu na temat. Jest sporo ciekawostek.Raczej dla zagorzałych zwolenników tematu.

Autor trochę skacze z tematu na temat. Jest sporo ciekawostek.Raczej dla zagorzałych zwolenników tematu.

Biografia D. Wołkogonowa "Lenin. Prorok raju, apostoł piekła" nie jest typowym życiorysem Władimira Iljicza Uljanowa. To nie kolejny podręcznik akademicki, kolejne studium wiedzy na temat Lenina. To bardziej rozbudowany esej, próba uchwycenia wpływu tej jednostki na losy cały świat.

Wołkogonow założył przed napisaniem książki, że potencjalni czytelnicy jego dzieła są zaznajomieni z życiem Lenina. Dlatego też nie dba o chronologię, nieustannie przeskakuje z daty do daty. Wpływa to korzystnie na kompozycję książki, ale nie koniecznie pochwalą ten zamysł czytelnicy, którzy mieli do tej pory szczątkową wiedzę o Leninie. Brak chronologii może wywołać mętlik w głowie.

Wołkogonow napisał książkę obok której nie można przejść obojętnie. Choć docenią ją bardziej osoby już zaznajomione z życiem Lenina niż ci którzy je dopiero poznają. Smaczku książce dodają solidne analizy finansowania bolszewików przez Niemcy, a także relacje Lenina z Niemcami podczas I wojny światowej.

Biografia D. Wołkogonowa "Lenin. Prorok raju, apostoł piekła" nie jest typowym życiorysem Władimira Iljicza Uljanowa. To nie kolejny podręcznik akademicki, kolejne studium wiedzy na temat Lenina. To bardziej rozbudowany esej, próba uchwycenia wpływu tej jednostki na losy cały świat.

Wołkogonow założył przed napisaniem książki, że potencjalni czytelnicy jego dzieła są...

Książka jest luźną biografią Lenina. Nie jest opowieścią ściśle chronologiczną. Plusem jest właśnie lekkość opowieści. Na pewno jest wówczas łatwiejszą lekturą dla tych co nie są fanami historii. Jednak na pewno na niekorzyść wpływają takie fakt jak ten, że autor w ogóle nie opisał dnia rewolucji październikowej. Za to wartościowy jest opis rozstrzelania rodziny carskiej. Tytuł książki jest mylący, "Lenin: Prorok raju Tom I" i "Lenin: Apostoł piekła: Tom II" w rzeczywistości autor nadał tytuł "Lenin: Life and Legacy" czyli "Lenin: Życie i dziedzictwo" co jest tytułem odpowiedniejszym. Jednak polscy wydawcy musieli nadać tytułowi negatywnego wydźwięku. Autor książki nie jest aż tak bardzo negatywnie nastawiony do Lenina, jednak próbuje się rozliczyć ze swoim dawnym bohaterem.
PS Książka została wydana jako całość "Lenin: Prorok raju, apostoł piekła" jak i w tomach wyżej wspomnianych. Ja oczywiście nabrałam się na wydawnictwo dwóch tomów i przepłaciłam, bo książka jako całość jest tańsza.

Książka jest luźną biografią Lenina. Nie jest opowieścią ściśle chronologiczną. Plusem jest właśnie lekkość opowieści. Na pewno jest wówczas łatwiejszą lekturą dla tych co nie są fanami historii. Jednak na pewno na niekorzyść wpływają takie fakt jak ten, że autor w ogóle nie opisał dnia rewolucji październikowej. Za to wartościowy jest opis rozstrzelania rodziny carskiej....

Książka raczej popularno-naukowa niż naukowa, ale może to i jej zaleta. Możemy prześledzić losy jednego z największych ludobójców w historii świata. Znajdziemy też sporo "smaczków", tylm bardziej, że autor przeszedł długą drogę od zagorzałego komunisty po przeciwnika bolszewizmu.

Książka raczej popularno-naukowa niż naukowa, ale może to i jej zaleta. Możemy prześledzić losy jednego z największych ludobójców w historii świata. Znajdziemy też sporo "smaczków", tylm bardziej, że autor przeszedł długą drogę od zagorzałego komunisty po przeciwnika bolszewizmu.