Wieżowiec w centrum Warszawy, piękny widok, czteroosobowa rodzina, poranek jakich wiele - tak by się wydawało. Nagle jednak rozpoczynają się wybuchy i miasto powoli obraca się w ruinę. Następuje Dzień Zagłady...

Rodzina kryje się w piwnicy, która została przekształcona przez zapobiegawczą matkę w schron. Są tam racje żywnościowe, woda, koce i inne środki niezbędne do przeżycia. Dzieci śpią po syropie uspokajającym, a rodzice debatują, co zrobić. Na zmianę opuszczają swój schron i wypuszczają się na coraz dalszy rekonesans, przynosząc z opuszczonych domów i sklepów żywność, leki, wodę. itd.
Miasto jest zrujnowane, w powietrzu unoszą się radioaktywne opary, niewielu udało się przeżyć. Każdy ukrywa się i stara przeżyć. Jest coraz trudniej.... W końcu rodzina podejmuje decyzję opuszczenia swego schronu i udanie się w poszukiwaniu bezpieczniejszego i zdrowszego miejsca do życia.
Przeprawiają się przez zrujnowane miasto, przez mroczne okoliczne pustkowia, kryjąc się na każdym kroku. Ich wyprawa jest niebezpieczna.... nie wszyscy dotrą do celu. A i tam nie jest bezpiecznie....

"Upadła świątynia" to katastroficzna wizja świata po Zagładzie. Intrygująca, bo polska i bliska nam, ale równocześnie przerażająca i dająca do myślenia. Autorka zaserwowała nam widok zrujnowanej, zrównanej z ziemia Polski, który mocno oddziałuje na wyobraźnię. Mam nadzieję, że nigdy nie będzie nam dane przeżyć tego, co bohaterowie powieści Dominiki Węcławek.

Powieść przypominała mi skrzyżowanie powieści Droga z Metrem Glukhovskiego. Mamy tutaj zrójnowane miasto, stołeczne metro, walkę o przetrwanie w ekstremalnie trudnych warunkach, broń i ciągły strach. Akcja toczy się dwuwątkowo, w dniu Zagłady oraz kilkanaście lat później. Dzieci są już praktycznie dorosłe, a ich życie na pewno nie jest bajką. W trudnych czasach tworzą się grupki walczące nie tylko o przetrwanie, ale również między sobą. Kto silniejszy ten wygrywa, a ich przywódcy mają swoje aspiracje. Zwykli ludzie są tylko pionkami w grze, jaką jest życie po Zagładzie....

Powieść jest mocna i bardzo wyrazista. Autorka używa bardzo plastycznego i przemawiającego do wyobraźni języka. Całość jest mroczna i ma swój specyficzny klimat. Do mnie przemówiła i dała do myślenia. A Wy musicie się przekonać sami, czytając książkę Dominiki Węcławek "Upadła Świątynia"!

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2016/01/upada-swiatynia-dominika-wecawek.html

Wieżowiec w centrum Warszawy, piękny widok, czteroosobowa rodzina, poranek jakich wiele - tak by się wydawało. Nagle jednak rozpoczynają się wybuchy i miasto powoli obraca się w ruinę. Następuje Dzień Zagłady...

Rodzina kryje się w piwnicy, która została przekształcona przez zapobiegawczą matkę w schron. Są tam racje żywnościowe, woda, koce i inne środki niezbędne do...