Będę szczera: nie spodziewałam się wiele po tej powieści. Szesnastoletnia bohaterka, bo jakżeby inaczej, na horyzoncie wątek miłosny, wyścig budzący skojarzenia z wieloma innymi antyutopiami, w tym najbardziej znanymi Igrzyskami Śmierci. Kiedy odpakowałam książkę i po raz pierwszy wzięłam ją do ręki, moje uczucia odrobinę się ociepliły - Wydawnictwo IUVI jest niedoścignione w wydawaniu książek. Sztywna oprawa, skrzydełka, okładka, od której nie sposób oderwać wzroku, gdy zobaczy się ją na żywo, pokreślenia graficzne każdego rozdziału, a do tego urokliwe zakładki. Czego chcieć więcej? Wciąż jednak miałam wątpliwości. Jak się okazało - zupełnie niepotrzebnie. Historia Telli od pierwszych stron chwyciła mnie w swe szpony, a potem nie wypuściła aż do pasjonującego finału.

Victoria Scott to autorka o ogromnej wyobraźni. Czerpie z różnych źródeł, jest to jednak bardzo delikatna inspiracja wieloma różnymi motywami, w efekcie czyniąc powieść niesamowicie oryginalną. Pisarka zaskakiwała mnie na każdym kroku niespotykanymi rozwiązaniami, nieoczekiwanymi wątkami - czyniąc Ogień i woda książką nie tyle ciekawą, co wprost pasjonującą. O ile sam pomysł wyścigu nie był specjalnie interesujący, o tyle już jego kolejne etapy, pandory (a czym są? Sami musicie się przekonać!), majacząca się w tle nagroda, tajemnicza historia kryjąca się pod powierzchnią - każdy z tych elementów pokazywał mi wciąż na nowo, jak bardzo myliłam się, spodziewając się powieści banalnej, i choć przyjemnej w lekturze, to takiej, o której zapomnę w ciągu tygodnia.

W istocie - Ogień i woda nie należy do ambitnych pozycji z najwyższej półki, które mogłabym zaliczyć do kultowych utworów, dzieł, które przejdą do klasyki - to książka mająca zapewnić czytelnikowi przede wszystkim rozrywkę, trzeba jednak oddać autorce, że nie rozrywkę bezmyślną. Pani Scott porusza w swojej opowieści wiele ważnych tematów, przez swoich bohaterów przemawia mądrością, tak samo jak wielu przed nią pokazuje odwieczną walkę dobra ze złem. Ukazuje miłość popychającą do poświęceń, śmierć wywołującą strach. Ogień i woda, Eros i Tanatos, a wszystko w formie łatwej w odbiorze powieści młodzieżowej. Brawa za pomysł i brawa za wykonanie - bo Ogień i woda to jedna z nielicznych pozycji, która ma ogromny potencjał i potencjał ten wykorzystuje.

Ach, ale czym byłaby książka, gdyby nie bohaterowie! Z Tellą zaprzyjaźniłam się od razu - to prawdziwa bohaterka z krwi i kości, zwykła dziewczyna, z jednej strony marząca o ubraniach i kosmetykach, z drugiej stawiająca czoła okrutnym wyzwaniom, z determinacją walcząca o lekarstwo, dzięki któremu uratuje brata. A prócz niej? Harper, Caroline, Dink, Olivia, Jaxon... całe grono postaci, lepiej lub gorzej wykreowanych, ale na pewno ciekawych i bliskich naszemu sercu. Jest jeszcze Guy, wybranek serca Telli, z którym mam dość spory problem i który tak bardzo nie pozwala mi wystawić książce wyższej oceny. Bo chociaż go polubiłam, to cały wątek romantyczny jest mocno niedopracowany, niezbyt wiarygodny i niespecjalnie przypadł mi do gustu.

Powieść Victorii Scott to na pewno pozycja warta uwagi. Dynamiczna, pasjonująca i mądra, a do tego pięknie wydana - spójrzcie tylko na oryginalną, okropną okładkę obok! Ogień i woda jest bowiem niczym ogień - pochłaniająca i fascynująca, a jednocześnie niczym woda, w której możesz utonąć... Dokładnie tak jak czytając tę książkę! Wprost nie mogę się już doczekać premiery drugiej części, Kamień i sól, a Was zapewniam gorąco, że warto zapoznać się z twórczością Victorii Scott. Czy zdobędziecie się na odwagę, żeby wziąć udział w Piekielnym Wyścigu? Przygotujcie się na pełną przygód lekturę!

recenzja pochodzi z mojego bloga: http://zakochana-w-ksiazkach-i-w-czekoladzie.blogspot.com/2015/08/139-ogien-i-woda-victoria-scott.html

Będę szczera: nie spodziewałam się wiele po tej powieści. Szesnastoletnia bohaterka, bo jakżeby inaczej, na horyzoncie wątek miłosny, wyścig budzący skojarzenia z wieloma innymi antyutopiami, w tym najbardziej znanymi Igrzyskami Śmierci. Kiedy odpakowałam książkę i po raz pierwszy wzięłam ją do ręki, moje uczucia odrobinę się ociepliły - Wydawnictwo IUVI jest niedoścignione...