W "Ukrytym" poznajemy czarnoskórego, dziesięcioletniego Taya Mezera. Chłopczyk nie ma żadnych innych ubrań poza tymi, które ma na sobie, ani żadnych zabawek, czy zeszytów, książek... Od pierwszego wejrzenia sprawia wrażenia bardzo grzecznego, dobrze wychowanego, kulturalnego dziecka - co nie uszło uwagi jego nowej, tymczasowej opiekunki. Rzadko się zdarza, aby podopieczni trafiający do domu pani Glass, tak ładnie się wyrażały. Chłopczyk dziękuję za wszystko i z uznaniem oraz podziwem godzi się na wszystko, co kobieta mu proponuje.
Ale tylko do czasu...
Później zaczyna się pojawiać się coraz więcej problemów. Zachowanie podopiecznego zupełnie się zmienia. Naganne postępowanie jest związane z jego przeszłością i przykrościami jakich doświadczył. Jest szczery do bólu - potrafi słowem sprawić ból zarówno córkom Cathy, ale również jej samej.

Poza trudnościami jakie pojawią się w domu opiekunki - również matka chłopca, która jest alkoholiczką utrudnia pracę opieki społecznej. Awanturuje się, nie odpuszcza i chce za wszelką cenę odzyskać swoje dziecko.
Jesteśmy świadkami tej niezbyt miłej konfrontacji.

Na jaw wychodzi, że Tayo i jego mama przebywają w Wielkiej Brytanii nielegalnie. Ciągle musieli się ukrywać. Często zmieniali miejsca zamieszkania. Ośrodki pomocy nie mogły im pomóc, bo niestety byli dla nich niewidoczni. A dokładnie to byli nieuchwytni przez system, bo ich nazwiska nie figurują w żadnej bazie danych.
Ta książka porusza dość skomplikowaną kwestię dotyczącą dzieci, które wraz z opiekunami przebywają w kraju nieformalnie. Społeczeństwo nic o nich nie wie, a to wiąże się z różnymi ograniczeniami. Choćby z tym, że chłopiec nie miał nawet do tej pory zapewnionej opieki medycznej.
Najbardziej przerażające jest jednak to, że taki mały chłopczyk był zmuszany do ciężkiej fizycznej pracy - aby mogli z matką się utrzymać. A w najbliższym otoczeniu dziecka najczęściej przebywają narkomanii i alkoholicy...

Cathy w tym przypadku musi wykazać się dużymi pokładami cierpliwości i wyrozumiałości. Kobieta ma za zadanie zdobyć zaufanie Taya oraz sprawić, aby poczuł się u niej bezpiecznie. Podopieczny musi poczuć, że jest kochany, a przede wszystkim akceptowany. Jest z tym troszkę trudności, bo dziecko widzi różnice w swoim wyglądzie (kolor skóry).

Ciekawym tematem, które autorka porusza w książce jest funkcjonowanie opieki społecznej, która ma za zadanie zadbać o dobre warunki w których przebywa dziecko. Pani Glass wszystko spisuje bardzo starannie, sumiennie i szczegółowo. Przedstawia nam także pracowników z którymi przyszło jej współpracować. Możemy uczestniczyć w rozmowach. Widzimy, kto ją wspiera; a także od kogo zależy ostateczna decyzja o dalszym losie dziecka.
Podoba mi się to, że autorka niczego nie pomija, a przede wszystkim nie ubarwia. Widzimy wszystkie niedociągnięcia i zalety pracy opieki społecznej w Wielkiej Brytanii.

Ta książka jak i inne książki Glass jest poruszającym obrazem sytuacji w jakiej znalazło się dziecko skrzywdzone przez los. Niestety najbliższe mu osoby zawiodły - nie potrafiły zadbać o jego dobro dlatego to właśnie organy niosące pomoc muszą natychmiastowo zadziałać i zapewnić maluchowi schronienie - szukając jak najbardziej optymalnego rozwiązania.
Najczęściej to właśnie cztery kąty opiekunów zastępczych są tylko chwilowym przystankiem w drodze do odnalezienia dla niego nowego, stałego domu.

Czytając książkę „Ukryty” kilka razy łzy mi się zakręciły w oku, ale także cisnęło mi się na usta pytanie „Jak to jest możliwe?”
Podczas lektury czułam ból jaki Tayo odczuwał, a także niesprawiedliwość, tęsknotę, małe radości które zapewniała mu nowa opiekunka, ale także ogromne przygnębienie i smutek, które przeżywał na co dzień.
Jednak cały czas miałam nadzieje, że wkrótce szczęście też się do niego uśmiechnie i wszystkie jego marzenia się spełnią.

Jeśli chcecie poznać autentyczną, szczerą historię małego Taya to zachęcam Was do przeczytania „Ukrytego”.

W "Ukrytym" poznajemy czarnoskórego, dziesięcioletniego Taya Mezera. Chłopczyk nie ma żadnych innych ubrań poza tymi, które ma na sobie, ani żadnych zabawek, czy zeszytów, książek... Od pierwszego wejrzenia sprawia wrażenia bardzo grzecznego, dobrze wychowanego, kulturalnego dziecka - co nie uszło uwagi jego nowej, tymczasowej opiekunki. Rzadko się zdarza, aby podopieczni...