Na początku był chaos. Potworny. Ogromne nagromadzenie zdarzeń, emocji, przeskakiwanie od jednej postaci do drugiej, ich myśli, czyny, przeszłość, teraźniejszość.... To wszystko powodowało u mnie lekką frustrację i zagubienie. Ale warto przebrnąć przez ten chaotyczny początek, bo to zupełnie niezła książka jest i w pewnym momencie wszystkie klocki wskakują na swoje miejsce i możemy już tylko skupić się na historii.

W książce na pierwszy plan wysuwa się trójka bohaterów, pozornie nie związanych ze sobą. Bohaterów poznajemy doskonale, ponieważ autorka bardzo drobiazgowo prowadzi nas przez ich życiorysy, nie szczędzi nam szczegółów i faktów z życia obecnego i z przeszłości. Poznajemy ich uczucia, emocje, zmartwienia, myśli, przeżycia, relacje rodzinne i koleżeńskie, powody takich a nie innych decyzji. Poznając tak dobrze naszych bohaterów przywiązujemy się do nich, lubimy, staramy się zrozumieć i kibicujemy im.

"O świcie wzięłam psa i poszłam..." określana jest jako powieść kryminalna ale dla mnie za mało kryminału w tym kryminale. Nie ma w książce wartkiej, dynamicznej akcji czy emocji związanych z prowadzeniem śledztwa. To raczej powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym w tle. Autorka niespiesznie snuje opowieść , od czasu do czasu odkrywając fakty sprzed lat, które doprowadziły naszych bohaterów do miejsca , w którym się obecnie znajdują. Nie była to powieść bardzo ekscytująca ale przyciągnęła moją uwagę i z ciekawością czekałam na zakończenie historii. A zakończenie było przewidywalne (w połowie książki możemy domyślić się jaki będzie koniec) i ....smutne.

Książkę czyta się bardzo dobrze gdyż napisana jest bardzo pięknym i barwnym językiem choć wymaga pewnego skupienia podczas czytania. Polecam jako przerywnik od bardziej dynamicznych, mrocznych czy krwawych kryminałów i thrillerów.

Na początku był chaos. Potworny. Ogromne nagromadzenie zdarzeń, emocji, przeskakiwanie od jednej postaci do drugiej, ich myśli, czyny, przeszłość, teraźniejszość.... To wszystko powodowało u mnie lekką frustrację i zagubienie. Ale warto przebrnąć przez ten chaotyczny początek, bo to zupełnie niezła książka jest i w pewnym momencie wszystkie klocki wskakują na swoje miejsce...