Dom to miejsce, w którym czujesz się bezpiecznie. Kojarzy się z ciepłem, miłością i spokojem. To schronienie przed zagrożeniami i niedogodnościami świata zewnętrznego. Nie bez powodu istnieje powiedzenie: wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej. W powieści Yvesa Greveta dom został sprowadzony do katorgi, przymusu i miejsca, do którego nie chciałby trafić żaden z nas. Autor spisał się doskonale, demonstrując czytelnikowi lekturę śmiałą i przede wszystkim ciekawą.

„Meto. Dom” to pierwszy tom trylogii o dystopijnej wizji przyszłości. Prezentuje losy chłopców, którzy poddawani są rygorowi znacznie przekraczającemu ich możliwości psychiczne i fizyczne. Każde odstępstwo od normy karane jest zesłaniem do zimnych lochów, gdzie przeżyją tylko najwytrwalsi. Ten upiorny dom dziecka funkcjonuje jednak z jakiegoś powodu i Meto (tytułowy bohater powieści) nie spocznie, dopóki nie dowie się czegoś więcej o tym przerażającym miejscu i swojej przeszłości. Chłopcy zostali pozbawieni rodzicielskiej miłości na rzecz wojskowych reguł, które stały się całym ich życiem. Dom bardziej przypomina koszary niż ciepły i przytulny, bezpieczny zakątek. W tym odizolowanym od świata miejscu liczy się tylko nauka i hartowanie ciała.

Autor zaciekawia czytelnika nutą grozy już od pierwszych stron powieści. Książka oczarowuje klimatem tajemnicy, a liczne zwroty akcji to duża zaleta recenzowanej pozycji. Sama konstrukcja Domu, a przede wszystkim oryginalne reguły, które w nim rządzą, zasługują na uwagę i podziw. Kreacja głównego bohatera również przyciąga uwagę odbiorcy. Została stworzona w sposób przemyślany i spójny. Czytelnik kibicuje Meto w jego poczynaniach i przywiązuje się do jego dojrzałej osobowości. Z innymi bohaterami autor poradził sobie już jednak w sposób umiarkowany, gdyż ci zostali potraktowani zbyt ogólnikowo. W przeważającej części są oni nic nieznaczącym tłem, które nie buduje więzi emocjonalnej z głównym bohaterem. Niby autor wspomina, że poszczególne postaci są dla siebie przyjaciółmi, lecz są to tak naprawdę puste słowa, niepoparte żadnym konkretnym dowodem. Miejmy jednak nadzieję, że w następnych tomach Yves rozbuduje swoje emocjonalne uniwersum i przeleje je na bohaterów powieści.

„Meto. Dom” to książka, w której zakocha się każdy miłośnik światów dystopijnych, otoczonych tajemnicą. Nieustająca akcja, dobrze poprowadzona fabuła i zapadający w pamięć główny bohater czynią z tworu Yvesa Greveta pozycję interesującą i intrygującą. Publikacja jest swoistym pomieszaniem „Osobliwego domu pani Peregrine” autorstwa Ransoma Riggsa z „Grą Endera” Orsona Scott Carda. Z chęcią sięgnę po kolejne tomy powieści, gdyż przygody Meto mnie oczarowały i nie mogę się doczekać ich kontynuacji.

Damian Hejmanowski