Czuję się porażona tą książką. Ale w tak bardzo złym, złym sensie…
Moja krucjata, podczas której poszukuję choćby dobrego debiutu polskiego, tym razem nie zaznała triumfu. Bohaterowie tej pozycji w większości są tak niemożliwi, że chce się nad nimi zapłakać i zapytać, czy aby na pewno są stabilni umysłowo. Czy aby na pewno ma się przyjemność z -set letnimi demonami. Są zdecydowanie na demony zbyt śmieszni i łagodni.
Akcja krąży żwawo, lecz nie ma w niej trzaskającego napięcia. Bohaterka od razu idzie za demonem, niczego nie negując, nie próbując zaprzeczyć – zwyczajnie wierzy jego słowom. Moim okiem wypadło to okropnie nienaturalnie i smutno, jakby autorka nie chciała się uganiać z Emily, tylko od razu wrzucić ją w wir akcji… Jeszcze sama ona – fakt, Emily jest młoda, ale czy to powód by zachowywała się jak pokopana nastolatka? Nie. Chyba, że to ja za często wybieram książki, a za mało czasu spędzam z rówieśnikami.
Nie spisuję autorki na straty, ponieważ pomysł miał w sobie coś. Wykonanie, kreacja i wszystko inne, na co książka się składa, niestety jak dla mnie nie sprostały zadaniu. Poleciało to wszystko na łeb na szyję.

Czuję się porażona tą książką. Ale w tak bardzo złym, złym sensie…
Moja krucjata, podczas której poszukuję choćby dobrego debiutu polskiego, tym razem nie zaznała triumfu. Bohaterowie tej pozycji w większości są tak niemożliwi, że chce się nad nimi zapłakać i zapytać, czy aby na pewno są stabilni umysłowo. Czy aby na pewno ma się przyjemność z -set letnimi demonami. Są...