„Ewa Miodońska nie tylko przekazywała nam gotową, konkretną wiedzę o literaturze, lecz także (a może przede wszystkim) otwierała przed nami przestrzeń namysłu, przestrzeń bogatego życia intelektualnego i duchowego. Przekonywała nie tylko wiedzą i talentem, lecz także nieuchwytną aurą mocnej, zharmonizowanej osobowości. Ta aura (…) była wezwaniem adresowanym do każdego z nas; wezwaniem do budowania własnej duchowości, własnej osobowości”.



Marian Stala, Dar budowania. Szkic do portretu Ewy Miodońskiej-Brookes





Książka, którą oddajemy do rąk czytelnika, jest zapisem doświadczeń Pedagoga i Uczonej, której życie było od początku związane z uniwersytetem i środowiskiem akademickim. Jest to opowieść o domu, w którym spotykało się grono profesorów (wśród nich – byłych więźniów obozu w Sachsenhausen),aby dyskutować o sztuce, psychologii czy medycynie, w duchu głęboko pojętej nauki o człowieku. Opowieść o książkach - dziecinnych i dorosłych, o rozbudzaniu wyobraźni i kształtowaniu osobowości, o wrastaniu w pewną rzeczywistość i przyswajaniu wiedzy. Rzecz o rodzinnym mieście, jego ogrodach, muzeach i teatrach, o ludziach, którzy tworzyli i tworzą jego żywą substancję. Nade wszystko jednak – jest to opowieść o budowaniu więzi, o potrzebie i znaczeniu wspólnoty.