Miałam problem z czytaniem tej powieści,dlatego trwało to 12 lat,z przerwami oczywiście.Nie mogłam przebrnąć przez pierwsze ok.100 stron napisanych ciężkim,nużącym- jak dla mnie - językiem.Tym językiem zostały opisane urojenia trzynastolatki na tle opisów rezydencji w stylu ” magnackiego gotyku”,ogrodowych budowli i parkowych krajobrazów.Ot,nudny obraz nudnej angielskiej prowincji w przededniu tragedii II wojny światowej.Zachęcana pochlebnymi opiniami rodziny i znajomych,podejmowałam kolejne próby.To miała być ostatnia.Opłaciło się,bo pod koniec pierwszej części zostałam nagrodzona pełną dramaturgii akcją,burzącą dotychczasowe życie bohaterów.Druga część powieści nieźle oddała wojenne piekło żołnierzy w czasie ucieczki spod Dunkierki, w której uczestniczy jeden z głównych bohaterów.Z opinią o trzeciej i ostatniej części mam problem.Napiszę tak:jestem bardzo zawiedziona,bo w ogóle nie znalazłam sensu tej tytułowej pokuty. Miałam nadzieję,że autor:taki uznany pisarz,laureat Booker Prize za”Amsterdam”(też się nad nim męczyłam),nominowany do tej nagrody za tą powieść,nada tej powieści jakiś sens.Nie nadał.Od ok 150 strony było to tylko dobre czytadło.

Miałam problem z czytaniem tej powieści,dlatego trwało to 12 lat,z przerwami oczywiście.Nie mogłam przebrnąć przez pierwsze ok.100 stron napisanych ciężkim,nużącym- jak dla mnie - językiem.Tym językiem zostały opisane urojenia trzynastolatki na tle opisów rezydencji w stylu ” magnackiego gotyku”,ogrodowych budowli i parkowych krajobrazów.Ot,nudny obraz nudnej angielskiej...