Miałam ochotę, po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów, na totalne zmieszanie z błotem tej hmm... pozycji. Pomyślałam jednak, że to nie ma sensu. Jackie Collins pewnie miała taki styl pisania - niewyszukany, do bólu prosty, taki, by dotarł do jak najmniej wymagających czytelniczek. Nie ma co kryć, że skupiła się ona wyłącznie na konkretnej tematyce, czyli seksualnych wyczynach bohaterki, a resztę sobie odpuściła. Nie znam innych książek tej autorki, ale mniemam, że styl jest podobny, a pewnie znajdziemy w nich nawet więcej szczegółów.
Tutaj pani Collins pokusila się o opisanie lat młodości bohaterki swoich innych powieści, czyli Lucky Santangelo. Poznajemy ją, gdy jej ojciec - bogaty gangster, wysyła dziewczynę do szkoły z internatem w Szwajcarii, gdyż jest zmęczony jej dzikim zachowaniem. Nie zdaje sobie sprawy, że wcale nie pozbywa się problemu, bo Lucky zasmakowawszy życia z dala od tatusia, robi się jeszcze bardziej nieznośna. Poznaje doświadczone koleżanki i zaczyna szaleć.
Widać, że autorka nie miała wprawy w pisaniu książek dla młodszych czytelniczek. W porządku zawsze pisała o bogatym światku, ale mogła przynajmniej dolać swoim bohaterom trochę oleju do głów. Dziewczęta to nastoletnie idiotki, uzależnione od seksualnych przygód. Lucky ma być tą mądrzejszą, bo obawia się zajścia w ciążę, jednak jej numery w niczym nie ujmują niejednej nimfomance. Ojcowie to bogaci imbecyle, erotomani, którzy na wychowaniu dzieci znają się tyle samo co ojcowie bernardyni.
Literatura młodzieżowa kojarzy się większości z czymś lekkim, ale ta książka to skupisko wszystkiego co najgorsze. Sięgnęłam po nią z ciekawości i moje przypuszczenia co do tej powiesci okazały się słuszne. To "moda na sukces" dla nastolatek, co krok pojawia się jakiś boski przystojniak do zabawy, pieniądze nie grają roli, bo wszyscy na nich śpią, a problemy zamiata się pod dywan, albo prowadzi do ołtarza.
Ta książka odmóżdza aż za bardzo. Jednak czyta się ją w tępie strusia pędziwiatra i trochę bawi, głównie głupotą bohaterów, więc na leżenie pod parasolem, na plaży się nada.

Miałam ochotę, po przeczytaniu kilku pierwszych rozdziałów, na totalne zmieszanie z błotem tej hmm... pozycji. Pomyślałam jednak, że to nie ma sensu. Jackie Collins pewnie miała taki styl pisania - niewyszukany, do bólu prosty, taki, by dotarł do jak najmniej wymagających czytelniczek. Nie ma co kryć, że skupiła się ona wyłącznie na konkretnej tematyce, czyli seksualnych...