http://kasiek-mysli.blogspot.com/2014/05/jak-otwarte-okno-mysli-o-janie-pawle-ii.html


Minęło już trochę czasu od kanonizacji naszego wielkiego Rodaka. Ludzie w różny sposób reagowali na kanonizację Jana Pawła II, Msza kanonizacyjna znów zjednoczyła Polaków jako Naród. Ja wtedy byłam w pracy, ale myślami krążyłam wokół zawiłości kanonizacyjnych. Kanonizacja była świetnym pretekstem aby sobie przypomnieć jak wielką postacią był Jan Paweł II, że osoba Papieża Polaka to nie tylko kremówki, nie tylko góry, ale również życie oddane Bogu.

"Jak otwarte okno" czytałam w przeddzień kanonizacji. Ta książeczka, niewielkich rozmiarów, ale pięknie wydana to zapis kazań ks. Twardowskiego, kolejnej wielkiej postaci na polskiej "scenie" kapłańskiej. Ks. Twardowski tematem swoich kazań czyni różne wydarzenia związane z Janem Pawłem II. Zamach, cierpienie, Jego publikacje, wszystko to staje się punktem wyjścia do świetnych kazań. Kazań idealnych. Takich jakich codziennie chcieliśmy słuchać.


Otwarte okno w tym kontekście ma dwojaki wymiar. Każdy z Nas zna słowa ks. Twardowskiego, że "gdy Bóg drzwi zamyka, to otwiera okno" z drugiej strony, Ci którzy pamiętają okres gdy Jan Paweł II umierał, pamiętają pogrzeb, zapewne skojarzą słowa Josepha Ratzingera, późniejszego Papieża Benedykta XVI, tego który przewodniczył Mszy Pogrzebowej Jana Pawła II i podczas homilii powiedział:





"Papież stoi teraz w oknie domu Ojca, widzi nas i nam błogosławi"

W kontekście kazań ks. Twardowskiego, tej konkretnej książki, oba te zwroty są aktualne, oba się dopełniają. Dzięki wyborowi kazań ks. Twardowskiego możemy podtrzymywać i nadzieję i jednocześnie kontakt z naszym świętym Papieżem. Przypominać sobie Jego gesty, słowa zanalizowane i zinterpretowane przez ks. Twardowskiego



Życie Jana Pawła II nie było bajką, nie było proste i przyjemne. Chociaż dostąpił najwyższego zaszczytu w świecie ziemskim, nie uchroniło Go to przed cierpieniem. Twardowski przypomina nam i pokazuje, że nawet cierpiąc możemy zachowywać wiarę, możemy zachować człowieczeństwo i godność.




Takie książki otwierają horyzonty, są pokarmem dla duszy i dla naszego człowieczeństwa. Każdy z nas upada, ogarnia nas zwątpienie, czasami rozpacz. Są chwile, gdy myślimy że dalej nie ujdziemy, że pozostaje nam zwalić się na pobocze i uznać własną porażkę. W takich momentach sięgnijmy po taką książeczkę i przekroczmy próg nadziei.


O wiele łatwiej przezwyciężać siebie w wielkich chwilach, spektakularne gesty. Wmawiamy sobie, że w chwili wielkiej próby zwyciężymy, tymczasem to pozornie nic nieznaczące sytuacje dnia codziennego wystawiają Nas na próbę, Nas jako katolików i Nas jako ludzi.


Ta książka niech będzie przypominajką, taką która dociera do naszego serca i duszy, jest wskazówką jak zachować się codziennie. Pozwala lepiej zrozumieć Mszę Świętą, modlitwę, cierpienie i życie.

Inspirująca!

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2014/05/jak-otwarte-okno-mysli-o-janie-pawle-ii.html


Minęło już trochę czasu od kanonizacji naszego wielkiego Rodaka. Ludzie w różny sposób reagowali na kanonizację Jana Pawła II, Msza kanonizacyjna znów zjednoczyła Polaków jako Naród. Ja wtedy byłam w pracy, ale myślami krążyłam wokół zawiłości kanonizacyjnych. Kanonizacja była świetnym...

W przeddzień kanonizacji dwóch papieży, kiedy ze wszystkich stron zalewają nas wspomnienia związane w szczególności z Janem Pawłem II chciałabym szepnąć Wam kilka słów na temat niezwykłego tomiku. Niezwykłego nie tylko dlatego, że zebrano w nim myśli o Janie Pawle II, ale dlatego, że o papieżu opowiada mój najukochańszy poeta ks. Jan Twarowski.

Teksty zebrane w tomiku pochodzą najczęściej z homilii ks. Jana Twardowskiego, które wygłaszane były najczęściej na Mszach Świętych w intencji Ojca Świętego. W trakcie całego pontyfikatu tego typu msze odprawiane były u warszawskich Sióstr Wizytek regularnie każdego szesnastego dnia miesiąca. Dwadzieścia siedem tekstów, z dwudziestu siedem lat pontyfikatu Jana Pawła II, to swego rodzaju osobista kronika wydarzeń, które w danym momencie poruszały ks. Jana Twardowskiego. Każdy wpis opatrzony jest datą, więc z łatwością możemy umiejscowić wydarzenia z homilii w konkretnym czasie.

Wypowiedzi ks. Jana są jak zawsze proste, konkretne i chwytające za serce. Można z nich wyczytać ogromny podziw i szacunek, jakim skromny ksiądz darzył Ojca Świętego. A między wierszami ukrywa się miłość i troska, czyli te najczulsze uczucia, jakie mamy dla bliskich nam osób. Myśli ks. Twardowskiego, to także teksty poety o innym doskonałym poecie. Choć ich droga artystyczna była zupełnie inna, twórczość tematycznie zbliżona, ale mimo wszystko różna, to jednak ich biografie mają podobne elementy. Właśnie z tego powodu ks. Karol Wojtyła, a później papież Jan Paweł II musiał być szczególnie bliski księdzu z tak wrażliwą i artystyczną duszą. Któż lepiej zrozumie niepewności i poetyckie niepokoje, dylematy związane z potrzebą tworzenia, zmartwienia, czy duchownemu wypada pisać wiersze, niż inny poeta? Nawet taki, który świadomie zrezygnował z artystycznej drogi, choć ta wskazywała mu świetlaną przyszłość. Może to moja nadinterpretacja i rozbudzony w sercu sentymentalizm, ale właśnie takie myśli targają mną po lekturze.

Tomik „Jak otwarte okno”, w którym spotykają się moi dwaj ukochani poeci ma dla mnie szczególne znaczenie i od razu wędruję na półkę, z ulubionymi książkami. Przecież nie może być inaczej.

W przeddzień kanonizacji dwóch papieży, kiedy ze wszystkich stron zalewają nas wspomnienia związane w szczególności z Janem Pawłem II chciałabym szepnąć Wam kilka słów na temat niezwykłego tomiku. Niezwykłego nie tylko dlatego, że zebrano w nim myśli o Janie Pawle II, ale dlatego, że o papieżu opowiada mój najukochańszy poeta ks. Jan Twarowski.

Teksty zebrane w tomiku...