Apetyt

bardzo włoska powieść. leniwie płynąca więc można delektować się każdym słowem. przesycona zapachami i smakami. bijąca życiem i tym co ono ze sobą niesie. na wskroś renesansowa. dowcipna i przepełniona poetyckimi opisami i porównaniami.

bardzo włoska powieść. leniwie płynąca więc można delektować się każdym słowem. przesycona zapachami i smakami. bijąca życiem i tym co ono ze sobą niesie. na wskroś renesansowa. dowcipna i przepełniona poetyckimi opisami i porównaniami.

"Apetyt trzeba kiedyś zaspokoić - niezaspokojony staje się szaleństwem i niszczy."

To opowieść o pasji i namiętności; o smakach, zapachach, kulinarnych tajemnicach, sekretach średniowiecznej kuchni włoskiej, ale także o miłości, która na zawsze pozostaje w głębi serca, na dnie duszy, która nie pozwala o sobie zapomnieć i syci nadzieję.

Nino di Niccolaio Latini, syn florenckiego rzeźnika od najmłodszych lat czuł potrzebę zaspokojenia ciekawości poznania wszelkich smaków - rdzy, wapna, drewna, ziemi, potraw, wszystkiego co znalazło się w jego zasięgu. Z biegiem lat jego celem stało się poznawanie tajników wszelkich dań, a następnie ich odtwarzanie, takie dobieranie przypraw i poszczególnych składników, aby końcowy efekt był doskonały. Swoją kulinarną przygodę rozpoczął w tawernie swego stryja, skąd po pewnym czasie trafił do pałacu Lorenzo Medici z rodu Medyceuszy.
Nino od najmłodszych lat przyjaźnił się ze swą rówieśniczką Tessiną Albizzi, do której uczucie zrozumiał dopiero wówczas, gdy o jej rękę poprosił Bartolo Bartini.

Na stronach powieści, osadzonej w latach 70-tych XV wieku we Florencji i Rzymie, poznajemy losy Nina, który po honorowej ucieczce z miasta swego urodzenia trafia do pałacu kardynała Gonzagi, a następnie do przyszłego papieża - kardynała Rodrigo Borgii w Rzymie. Dostępuje również zaszczytu przygotowania dwukrotnie wykwintnej uczty papieżowi Sykstusowi IV. Prawdziwą przyjemność podczas czytania tej książki stanowią opisy przygotowywania wyrafinowanych dań, wspaniałych, wymyślnych potraw, różnorodności i dostępności używanych przypraw, wyszukanych smaków oraz niespotykanych, bogatych kulinarnych uczt. W tle kulinarnych pasji Nina pozostaje nieustannie wątek jego uczuć i tęsknoty za Tessiną, z którą ma nadzieję połączyć swoje życie, z czym wiążą się jego liczne perypetie i przygody.

W tej powieści historia i znane z niej postaci mieszają się z fikcją, opisy kulinarnych dzieł uruchamiają zmysł smaku i pobudzają nasze łaknienie, zaś podróże Nina i nieustanne poszukiwanie u lokalnych mieszkańców inspiracji do przygotowywanych przez niego potraw, pozwalają na poznanie zaułków, ulic, zabytków i dzieł sztuki Florencji, Rzymu, a także Asyżu. Książka o pasji i apetycie na życie.

"Apetyt trzeba kiedyś zaspokoić - niezaspokojony staje się szaleństwem i niszczy."

To opowieść o pasji i namiętności; o smakach, zapachach, kulinarnych tajemnicach, sekretach średniowiecznej kuchni włoskiej, ale także o miłości, która na zawsze pozostaje w głębi serca, na dnie duszy, która nie pozwala o sobie zapomnieć i syci nadzieję.

Nino di Niccolaio Latini, syn...

Wspaniała , cudowna , aromatyczna i pełna smaków wyjątkowa książka. Czytając powieść tak się zaczytałem , że w pewnym momencie można było wyobrazić sobie i poczuć smak ziół , mięsa oraz innych potraw. Książka pobudza wszystkie zmysły. Dla mnie rewelacja. Jestem pod wrażeniem.
Polecam

Wspaniała , cudowna , aromatyczna i pełna smaków wyjątkowa książka. Czytając powieść tak się zaczytałem , że w pewnym momencie można było wyobrazić sobie i poczuć smak ziół , mięsa oraz innych potraw. Książka pobudza wszystkie zmysły. Dla mnie rewelacja. Jestem pod wrażeniem.
Polecam

Niezła, ale spodziewałam się czegoś więcej. Wątki historyczne ukazane są na tyle pobieżnie, że ciężko do końca wychwycić sedno konfliktów między włoskimi rodami wspomnianymi przez autora. Z kolei wątek talentu kulinarnego głównego bohatera, opisy dań i uczt przezeń przygotowywanych zdają się całkowicie dominować powieść, co chwilami nieco jednak nudzi.

Niezła, ale spodziewałam się czegoś więcej. Wątki historyczne ukazane są na tyle pobieżnie, że ciężko do końca wychwycić sedno konfliktów między włoskimi rodami wspomnianymi przez autora. Z kolei wątek talentu kulinarnego głównego bohatera, opisy dań i uczt przezeń przygotowywanych zdają się całkowicie dominować powieść, co chwilami nieco jednak nudzi.

Próbowałam, ale mi nie poszło...

Próbowałam, ale mi nie poszło...

Ta książka tak poruszyła moją wyobraźnię, że wręcz czułam zapach ziół, mięs i potraw przygotowywanych przez Nino. Świetnie napisana, przemycająca w swojej treści wątki historyczne i zachęcająca do dalszego poszukiwania..

Ta książka tak poruszyła moją wyobraźnię, że wręcz czułam zapach ziół, mięs i potraw przygotowywanych przez Nino. Świetnie napisana, przemycająca w swojej treści wątki historyczne i zachęcająca do dalszego poszukiwania..

"- Nie ma na świecie dwóch takich samych rzeczy, prawda? To wszystko jest takie... - Oblizał wargi, a jego twarz nagle się zmieniła. - Skomplikowane. Czy to nie piękne?"

Ta lektura to niezwykła uczta dla zmysłów - wzroku, dzięki słownictwu charakterystycznemu dla XV-wiecznej Florencji i przyjemnego dla oka podziału tekstu oraz smaku i powonienia, poprzez barwne opisy uczt, serwowanych dań, użytych do nich aromatycznych przypraw, zapachów ulic i ludzi.
To również opowieść o człowieku obdarzonym nietypowym darem i pasją do gotowania, który zostaje wystawiony na najcięższą próbę. Za wszelką cenę gotów jest osiągnąć zamierzony cel.
Lektura przesiąknięta smakiem i pewnego rodzaju szaleństwem - smacznego!

"Nie czuję się zbyt dobrze otoczony przez to, co święte, gdy wiem, że aniołom nie podoba się, kiedy słuchamy głosu serca i zmysłów, bo jedyną rzeczą, której nigdy nie zrozumieją, jest apetyt."
"Znamy się już kopę lat i widzę, że jesteś do mnie bardzo podobny, nie z wyglądu, chwała Panu, ale tak samo widzisz rzeczy, masz podobnie wrażliwe zmysły. - Dotknął delikatnie palcem oczu, po czym znów przyłożył go do ust. - A świat objawia się najpełniej właśnie poprzez zmysły, które znajdują się tu. - Położył dłoń na sercu."
"Zapomnij o głowie i pamiętaj o sercu, zawsze tylko o sercu."

"- Nie ma na świecie dwóch takich samych rzeczy, prawda? To wszystko jest takie... - Oblizał wargi, a jego twarz nagle się zmieniła. - Skomplikowane. Czy to nie piękne?"

Ta lektura to niezwykła uczta dla zmysłów - wzroku, dzięki słownictwu charakterystycznemu dla XV-wiecznej Florencji i przyjemnego dla oka podziału tekstu oraz smaku i powonienia, poprzez barwne opisy uczt,...

Książka bardzo dobrze się czytała (przynajmniej mnie). Od początku autor atakuje nasze zmysły fantastycznymi opisami smaków, zapachów i kolorów. Z książki niewiele możemy dowiedzieć się o "wielkiej" historii, choć przewijają się w opowieści takie tuzy jak Botticelli, Leonardo, ród Medicich, Borgia i inni. Przynosi ona jednak sporo informacji o codziennym życiu w renesansowych Włoszech ze szczególnym uwzględnieniem sztuki kulinarnej. Jeśli choć część potraw opisanych w powieści miała swój odpowiednik w rzeczywistości, to chylę czoła. Współcześni mistrzowie kucharscy niech się schowają. Wszak oni mogą posługiwać się mnóstwem elektrycznych i elektronicznych "pomocników". Smacznego.

Książka bardzo dobrze się czytała (przynajmniej mnie). Od początku autor atakuje nasze zmysły fantastycznymi opisami smaków, zapachów i kolorów. Z książki niewiele możemy dowiedzieć się o "wielkiej" historii, choć przewijają się w opowieści takie tuzy jak Botticelli, Leonardo, ród Medicich, Borgia i inni. Przynosi ona jednak sporo informacji o codziennym życiu w...

Powieść przy której byłam cały czas głodna, potrawy opisane tak że aż chciało czuć się ich smak. Miłości i intryga, podróże przeplatane gotowaniem. Powieść którą warto przeczytać, może nie wywołała u mnie efektu wow, mimo to bardzo dobrze mi się czytało.

Powieść przy której byłam cały czas głodna, potrawy opisane tak że aż chciało czuć się ich smak. Miłości i intryga, podróże przeplatane gotowaniem. Powieść którą warto przeczytać, może nie wywołała u mnie efektu wow, mimo to bardzo dobrze mi się czytało.

Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Wciągająca to opowieść, w ciekawym klimacie XV-wiecznej Italii. Opisy tła oszczędne, konkretne i wyraziste. Ciekawy pomysł na ukazanie pasji do tworzenia smaków i ich kosztowania; dzięki treści tej książki uświadomiłam sobie, że rzeczywiście dobry kucharz jest artystą. Jednak nie wystarczy sam talent- konieczna jest pasja aby tworzyć cuda sztuki kulinarnej. Możnaby wydać powierzchowny osąd, że autor to rasowy hedonista, pragnący złożyć hołd dobremu żarciu. Ależ nie! Książka ocieka tłuszczem wykwintności. Jest hołdem dla pasji i sztuki. W sposób wyrafinowany- jakby podprogowo:)- pobudza apetyt. I nie na byle co... Ponadto autor stworzył świetny klimat, historię bohatera barwną i wciągającą; dzieje się tu sporo, zarówno w sferze emocji, zmysłów, jak i doświadczeń życiowych. Podejrzewam, że Apetyt spodoba się szczególnie fanom książki "Pachnidło", można dopatrzeć się delikatnej analogii. Jednak to zupełnie inne opowieści. Warto przeczytać, pozytywne zaskoczenie.
__________________________________
3 szczypty talentu
4 potrójne szczypty pasji
3 podwójne szczypty pomysłu
4 szczypty ironicznego humoru
szczypta cierpienia
2 szczypty pracy
3 szczypty miłości
Oto skrócony przepis na APETYT

Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Wciągająca to opowieść, w ciekawym klimacie XV-wiecznej Italii. Opisy tła oszczędne, konkretne i wyraziste. Ciekawy pomysł na ukazanie pasji do tworzenia smaków i ich kosztowania; dzięki treści tej książki uświadomiłam sobie, że rzeczywiście dobry kucharz jest artystą. Jednak nie wystarczy sam talent- konieczna jest pasja aby tworzyć...