Gemma dowiaduje się, że jej ojciec, znany archeolog, umarł na zawał. Kobieta musi przyjechać do Egiptu, żeby dopełnić formalności pogrzebowych. Na miejscu poznaje przyjaciół ojca, Michaela, pilota oszpeconego przez ogień oraz jego brata, Anthonego, zamkniętego w sobie badacza starożytnych klasztorów. Badania ojca nad zaginionymi ewangeliami przykuwają uwagę kościoła, muzeum oraz handlarzy antyków. Gemma zaczyna zastanawiać się nad przyczyną zgonu ojca i postanawia przeprowadzić własne śledztwo.

Opowieść snuta w ukryciu, rewolucyjna na swój sposób i ulotna, niczym piasek przesypujący się pomiędzy palcami. Nie mogłam się oderwać, wszystko mnie fascynowało - Egipt, wypełniony egzotycznymi potrawami i nawoływaniami do modlitwy, przeszłość głównych bohaterów, ich stan umysłu i kruchość duszy. Tutaj nikt nie ucieka przed bandytami, nie latają kule armatnie, nie ma pościgów zapierających wdech w piersiach. To nie jest kolejny Kod Leonarda da Vinci. To bardzo subtelna historia, poruszająca problem wielkiej straty, zagubienia, chęci wyleczenia jątrzącej się rany.

Świetny wątek związany z radzeniem sobie po przeżyciu trudnych chwil na wojnie. Gemma musi zapomnieć o miłości do rannego żołnierza, który w skutek powikłań umiera w szpitalu. Będąc pielęgniarką musiała stawiać czoła wielu smutnym sytuacjom, chorobom i okaleczeniom, jakie nie mieszczą się w głowie zwykłego człowieka. Potem śmierć matki i zaskakujący zawał ojca, kielich goryczy niebezpiecznie chybocze się na krawędzi stołu. Autorka w doskonały sposób przedstawiła postać kalekiego pilota, który ukrywa się za maską obojętności i mgłą unoszącą się znad fiolki z morfiną. Na uwagę zasługuje również markotny Anthony, który uwierzcie mi, ma wiele powodów do milczenia. Nawet odległość nie jest w stanie zabić wspomnienia, a żarzące się słońce jest niewielką pociechą, gdy w duszy zalega czarna smoła.

Oprócz ogromnej huśtawki emocjonalnej i kilku chwil, gdy ślepo gapiłam się w ścianę, muszę w tym w miejscu wspomnieć o głownym wątku książki. Jest to opowieść o wielkich marzeniach i trudnej drodze, jaką trzeba przejść, żeby prawda ujrzała światło dzienne. Autorka przytoczyła kilka faktów związanych z odnalezieniem zaginionych ewangelii w Nag Hammadi. Dla mnie, historyka, to wielka gratka. Przypomniałam sobie kilka istostnych faktów związanych z mitologią, a przede wszystkim nasunęła mi się na myśl niezwykła książka Olgi Tokarczuk Anna In w grobowcach świata, o bogini miłości, Inannie. Zaginione ewangelie to świetny temat, ukazujący w zupełnie innym świetle wczesne chrześcijaństwo - musimy pamiętać, że Biblia to tylko wybór pism, poza nią istnieje wiele innych dokumentów, które ukazują niektóre wydarzenia w innym świetle. Warto zgłębiać ten temat i otworzyć oczy, bo nie wszystko jest takie, jakie nam się wydaje. Wspaniała opowieść, nie sposób oderwać się, póki nie dotrze się do ostatniej strony.

Gemma dowiaduje się, że jej ojciec, znany archeolog, umarł na zawał. Kobieta musi przyjechać do Egiptu, żeby dopełnić formalności pogrzebowych. Na miejscu poznaje przyjaciół ojca, Michaela, pilota oszpeconego przez ogień oraz jego brata, Anthonego, zamkniętego w sobie badacza starożytnych klasztorów. Badania ojca nad zaginionymi ewangeliami przykuwają uwagę kościoła, muzeum...