[kochamy-ksiazki.blogspot.com]

Abigail Anne Gibbs jest eteryczną blondynką, która mdleje na widok krwi. Walczy o prawa zwierząt i jest wegetarianką. Na co dzień jest zwykłą, przeciętną studentką. I nic by nie było w tym dziwnego, gdyby nie fakt, że właśnie została milionerką i to dzięki napisaniu książki o krwiożerczych istotach. W studiu dzień Dobry TVN gościem była Abigail Gibbs.
Ta recenzja zaczyna się dokładnie tak samo, jak ta dotycząca części pierwszej, przeczytanej przeze mnie dobre dwa lata temu. Choć wstęp, seria oraz cały motyw przewodni tej właśnie twórczości są takie same, to jednak wiele zmieniło się w moim osobistym spojrzeniu, a przede wszystkim w wymaganiach, jakie postawiłam Mrocznej Bohaterce przed lekturą. Czy sprostała moim oczekiwaniom? Z przykrością stwierdzam, że nie. Zapraszam do dalszej lektury, by dowiedzieć się dlaczego.
Kiedy tylko spojrzałam na swoją ocenę Kolacji z Wampirem sprzed dwóch lat - prawie spadłam z krzesła. Sama nie wiem co sprawiło, że postanowiłam wystawić właśnie tej pozycji tak wysoką ocenę, na którą zdecydowanie nie zasłużyła. Dziś próbuję sobie tłumaczyć to faktem, że po ogromnej przerwie czytelniczej odczułam przesadną euforię po lekturze czegoś naprawdę przeciętnego. Jak z kolei wypada kontynuacja?
Jeśli chodzi o okładkę, do złudzenia przypomina ona swoją poprzedniczkę. Nie jest brzydka, choć ani nie zachwyca ani też nie odrzuca. Do tego dodać możemy lekkie nieścisłości jeśli chodzi o to, co przeczytać możemy na samym tyle. Kto będzie pierwszą bohaterką? - Zagadka miesiąca. I ogromna niedokładność, bo przecież już od dawna znamy odpowiedź na to pytanie.
Szczerze mówiąc, zwyczajnie nie lubię zabiegu zmiany głównych bohaterów w kolejnych częściach, a właśnie coś takiego dostajemy od Abigail Gibbs. Długo nie mogłam przywyknąć, jednak w końcu pogodziłam się z tym faktem.
Jesienna Róża w teorii jest piękna i szalenie dojrzała jak na swój wiek, co oczywiście stwierdzają praktycznie wszyscy na każdym kroku. Istotnie, gdyby nie pisano o tym tyle razy, w życiu nie wpadłabym na taki wniosek, już przez sam fakt tego jak zachowywała się przez większość czasu. Pokrzywdzona, wyalienowana w swoim środowisku, istna kłująca jesienna róża. Do tego możemy dodać wspaniałego księcia, zainteresowanego... Nie zgadniecie kim. Naszą główną bohaterką. Oczywiście żeby nie było za łatwo - odrzuca jego zaloty przez zdecydowaną większość tej historii.
Spodziewałam się czegoś więcej, jednak cała ta historia to typowa nuda, powielanie wszechobecnych schematów, a niezwykle słaby wątek miłosny również do złudzenia przypomina ten z tomu pierwszego.
Autorce zdarzają się lepsze i gorsze chwile jeżeli chodzi o sam język i konstrukcję opisów. Zdarzają się naprawdę fajne i barwne, by chwilę później przejść w coś ciężkiego do przetrawienia. Dialogi również nie są mocną stroną, bynajmniej nie zachwycają choć idąc tym tropem - zawsze mogło być gorzej.
W tej części pojawiają się również dobrze znani nam bohaterowie - Violet i jej szalenie czuły oraz taktowny wybranek. Ich zachowanie to według mnie totalna pomyłka i coś nie do przełknięcia, Kaspar miota się na wszystkie strony niczym kurczak zamknięty w klatce, jego wybranka jest dość apatyczna i bierna choć miewa swoje momenty.
Wszystkie opisy książki brzmią szalenie górnolotnie, zapowiadają coś obfitującego w walkę o śmierć i życie, niesamowite opisy innych światów. Czy dostajemy coś? Szczerze mówiąc, porównanie streszczenia z tylnej okładki do tego co mamy w środku wypada trochę jak zestawienie prawdziwego tygrysa z kimś w przebraniu tygrysa. Czyli słabo.
Akcji na początku jest niewiele, wszystko leci dość jednostajnie, potem niby się rozkręca, choć pod tym względem Kolacja z Wampirem wypadła chyba nieco lepiej.
Osobiście jestem niesamowicie rozczarowana i nawet lekko zdziwiona jednocześnie. Wszystkim wymagającym czytelnikom zdecydowanie odradzam, zaś tym, którzy lubią niezobowiązujące młodzieżówki z romansem w tle, który jest gorący niczym syberia - polecam. Sama na tym kończę swoją przygodę, zarówno z serią jak i z autorką.

[kochamy-ksiazki.blogspot.com]

Abigail Anne Gibbs jest eteryczną blondynką, która mdleje na widok krwi. Walczy o prawa zwierząt i jest wegetarianką. Na co dzień jest zwykłą, przeciętną studentką. I nic by nie było w tym dziwnego, gdyby nie fakt, że właśnie została milionerką i to dzięki napisaniu książki o krwiożerczych istotach. W studiu dzień Dobry TVN gościem...