"Nie wiem, czy kiedykolwiek tak się czułeś. Jakbyś chciał przespać tysiąc lat. Albo po prostu przestać istnieć. Albo nie mieć świadomości, że istniejesz."

Charlie jest nastolatkiem, który ma problemy ze samym sobą. Czytelnik poznaje go jako zagubionego chłopaka, który boi się swojego pierwszego dnia w liceum. Błaha rzecz, a wywołuje w nim wewnętrzną rozpacz. Spowodowane jest to brakiem znajomych, bez których nie jest w stanie sobie poradzić. Chłopak pisze listy do Przyjaciela, jednak sam nie wie, kim ten Przyjaciel jest. Opowiada mu o swojej rodzinie, szkole, życiu, a w końcu o nowych znajomych. Zwierza mu się z nawet tych najbardziej intymnych myśli.

Na samym początku myślałam sobie "co to za frajer, nie potrafi do nikogo zagadać, zaprzyjaźnić się", jednak z czasem dotarło do mnie jak bardzo się myliłam. Charlie jest chłopakiem skromnym, zamkniętym w sobie i nieśmiałym, jednak jest w nim coś, co sprawia, że bardzo go polubiłam. Każdy przecież marzy o kimś, z kim może porozmawiać, a przede wszystkim o kimś, kto będzie w stanie cię wysłuchać. I taki jest właśnie bohater książki. Dlatego z pełną świadomością mówię, że takiej osobie, jaką jest Charlie, należało się, aby mieć prawdziwych przyjaciół, których z czasem znalazł.

Autor książki poruszył tematy, o których jest dosyć głośno w dzisiejszych czasach, jednak została ona wydana, kiedy jeszcze nie było tak głośno o nastolatkach ćpających, pijących i uprawiających seks. Molestowanie, a przede wszystkim molestowanie dzieci było tematem tabu, dlatego plus dla autora za poruszenie tak ważnych spraw. Bo właśnie Stephen Chbosky nie wstydzi się pisać o masturbacji, uznając to za rzecz zwyczajną dla młodzieży. Porusza także temat narkotyków, jak się po nich odczuwa, a także myśli. Mówi też o seksie i o konsekwencjach z nim związanych. O szacunku do kobiet, a przede wszystkim o szacunku do samego siebie.

Jednak najbardziej poruszyła mnie inna rzecz. Autor zamieścił w swojej powieści także temat homoseksualizmu. Jak czuje się nastolatek, który jest gejem, a nie ma poparcia wśród dorosłych. Jest to dla mnie wstrząsające, ponieważ każde dziecko, bez względu kim by było, zasługuje na szacunek i uczucie miłości.

Czytając "Charliego" miałam wrażenie, że przyglądam się całej akcji, jakby w rzeczywistości. Jakby cała historia odbywała się na moim podwórku. Bo właśnie to czułam do bohaterów powieści, że są to moi znajomi. Autor bardzo wyraźnie wykreował postacie. Język, w jakim zostało to wszystko napisane, jest prosty, klarowny.

Powieść skradła moje serce już od pierwszych stron i serdecznie polecam ją każdemu, bez względu na wiek i gust. Książka opowiada o tym, że dzieciaki w dzisiejszych czasach mają różne problemy i, że każdemu należy się pomoc.

"Nie wiem, czy kiedykolwiek tak się czułeś. Jakbyś chciał przespać tysiąc lat. Albo po prostu przestać istnieć. Albo nie mieć świadomości, że istniejesz."

Charlie jest nastolatkiem, który ma problemy ze samym sobą. Czytelnik poznaje go jako zagubionego chłopaka, który boi się swojego pierwszego dnia w liceum. Błaha rzecz, a wywołuje w nim wewnętrzną rozpacz. Spowodowane...