Kolejny tom, po "Japońskim soft powerze" i "Inspirujący", zawierający zbiór rozmaitych tekstów, których tematem przewodnim jest postrzeganie Japonii przez Zachód i na odwrót. Trzeba zaznaczyć, że tych pierwszych jest więcej - na temat recepcji Zachodu przez Japonię są właściwie tylko dwa rozdziały, czego nie mogę odżałować, bo na ten temat jest znacznie trudniej znaleźć jakieś ciekawe i wartościowe informacje. Ale po kolei. Tom otwiera tekst na temat Lafcadio Hearna i Basila Halla Chamberlaina. Przynajmniej pierwszy jest w Polsce szeroko znany, przede wszystkim za sprawą niejednokrotnie wznawianego "Kwaidanu". Artykuł w tomie otwiera nieco oczy na okoliczności, jakie towarzyszyły powstaniu tej książki, a także przedstawia zmianę poglądów Hearna, jaka dokonała się po publikacji "Kwaidanu". Kubeł zimnej wody na wszystkich, którzy wtórują Hearnowi w jego zachwytach nad Japonią. Warto przeczytać. Drugi artykuł to powielany wielokrotnie (w różnych wersjach) przez autora, dość znany tekst o stereotypach w literaturze japanofilskiej (ostatnio wyszedł także w rozszerzonej wersji jako książka "Japoński miszmasz"). Kto nie czytał, temu polecam, ale jeśli ktoś zna którąkolwiek z obocznych wersji, to nic tu nowego nie znajdzie. Kolejne dwa teksty to bardzo ciekawe, merytorycznie opracowane artykuły na temat przedstawiania obcokrajowców w drzeworycie (polecam! bardzo interesujący, a miejscami nawet zabawny!) i prozie Akutagawy. Kolejny tekst, o japonizmie polskim - poprawny, choć dość odtwórczy. Kto tematu nie zna, ma tu kompleksowe streszczenie zagadnienia. Nie ma tu jednak nic, czego nie było w publikowanej dotąd po polsku literaturze tematu. Dużym plusem są ilustracje (choć czarno-białe). Kolejne trzy teksty poświęcone są kinu. Pierwszy z nich, o Kurosawie, to kolejny porządny, schludny merytorycznie naukowy artykuł o zachodnich inspiracjach reżysera. Drugi, o Japonii w kinematografii zachodniej, bije wszystkie pozostałe na głowę. Bodaj najdłuższy w tomie, ale czyta się jednym tchem, mimo obszernego zakresu omawianych filmów. Nawet jeśli ktoś widział część filmów, jak Ostatni samuraj czy Wspomnienia gejszy, odkryje tu wiele nowego. Trzeci z tekstów, o Tokyo-ga, to podobnie jak pierwszy w tym zestawie, kawał porządnego artykułu naukowego analizujący obraz Tokio w filmach Ozu i w filmie nawiązującego do niego Wendersa. Ostatni artykuł dotyczy filozofii dialogu. Nieszczególnie mnie ta dziedzina nęci, więc i artykuł przeczytałam już chyba tylko siła rozpędu. Nie porwał mnie, ale niewielu tekstom filozoficznym się to dotąd udało (a może wręcz żadnemu?). Oczywiście na temat wzajemnego postrzegania się Japonii i Zachodu można by stworzyć kilkusetstronicowe, wielkie tomiszcze i jeszcze nie wyczerpać tematu. Ta seria wydawnicza (łącznie z poprzednimi tomami, które także poniekąd dotyczą interakcji między Japonia a Zachodem) to ładny przyczynek do badania tematu i mam ogromną nadzieję, że na "Spojrzeniach" się nie skończy.

Kolejny tom, po "Japońskim soft powerze" i "Inspirujący", zawierający zbiór rozmaitych tekstów, których tematem przewodnim jest postrzeganie Japonii przez Zachód i na odwrót. Trzeba zaznaczyć, że tych pierwszych jest więcej - na temat recepcji Zachodu przez Japonię są właściwie tylko dwa rozdziały, czego nie mogę odżałować, bo na ten temat jest znacznie trudniej znaleźć...