Komiksem interesuję się już od pewnego czasu, ale do tej pory każdy komiks, który przeczytałem wywodził się z USA. Wsiąknąłem w superhero genre jak gąbka i nie zamierzam opuszczać światów Marvela i DC. Nie chce jednak też tonąć w swoim własnym sosie, słowem: przyszedł czas na komiks europejski.
Po szybkim przeszukaniu internetu znalazłem parę legendarnych wręcz pozycji, które śmiało mogłyby mieć swój własny kult. "Rycerze świętego Wita", "Corto Maltese", "Thorgal"... Postanowiłem zacząć od czegoś dobrego, lecz lżejszego, czegoś bez brzemienia bycia klasykiem. Wybrałem "Orły Rzymu" szwajcarskiego autora Enrico Mariniego.
Jak możecie przeczytać w opisie komiksu, syn germańskiego wodza zostaje oddany pod kuratelę rzymskiego generała, by umocnić pokój na rubieżach Imperium Romanum. Ermanamer oraz syn rzymskiego wojaka, Markus są główną osią opowieści. Razem wchodzą w dorosłość, obydwaj posiadają niezłe temperamenty, jako synowie możnych, którym od dziecka pisano wielkie rzeczy. Pierwszy tom Orłów skupia się na ich mozolnym treningu i nawiązywaniu wspólnej braterskiej więzi.
Jak już wspominałem, chłopaki mają temperament i są niezwykle skorzy to rywalizacji. Ermanamer przypomina młodego Thora, zaś Markus to klasyczny syn szlachcica, który ma jednak coś ciepłego w sercu pod maską gardzącego wszystkim i wszystkimi paniczyka. Pozostałe postacie też dają radę, choć są dosyć stereotypowe: ojcowie obu bohaterów są twardzi i bezwzględni. Siostra Markusa to taka pyskata pannica, skłonna do bycia niegrzeczną... Są też kobiety wprowadzające obu chłopców w świat erotyki.
"Orły Rzymu" przypominały mi "Grę o Tron". Sporo seksu i dorosłej brutalności. Jednak pierwszy tom jest zdominowany przez braterską relację dwóch młodych bohaterów; zalążek intrygi zawiązuje się dopiero na koniec... Chyba można liczyć na nieco "westeroskiej" zdrady i Krwawych Wesel w drugim tomie serii.
Pierwsze spotkanie z komiksem europejskim uważam za udane; Orły Rzymu wyglądają na porządną, przepięknie zilustrowaną serię przygodową, a ja jestem prostym człowiekiem - widzę starożytny Rzym w klimatach Martina, czytam dalej :)

Komiksem interesuję się już od pewnego czasu, ale do tej pory każdy komiks, który przeczytałem wywodził się z USA. Wsiąknąłem w superhero genre jak gąbka i nie zamierzam opuszczać światów Marvela i DC. Nie chce jednak też tonąć w swoim własnym sosie, słowem: przyszedł czas na komiks europejski.
Po szybkim przeszukaniu internetu znalazłem parę legendarnych wręcz pozycji,...