Kiedy czytamy kryminały i thrillery, które są czystą fikcją, mogą być one dla nas odprężeniem i relaksem - skupiamy się na rozwiązaniu zagadki, pościgach, ucieczkach... Lubimy napięcie towarzyszące tego typu lekturze - ale właśnie dlatego, że nic z tych potworności, o których właśnie czytamy, nie zdarzyło się naprawdę.

Natomiast "Z zimną krwią" to książka trudna, wstrząsająca i bardzo przygnębiająca. Stykamy się z potwornym złem, mając świadomość, że to wszystko wydarzyło się w rzeczywistości, że są ludzie, którzy mordują właściwie bez żadnego powodu, bez litości i nie pod wpływem jakiegoś morderczego impulsu. Ta zbrodnia, dokonana na rodzinie Clutterów, została szczegółowo zaplanowana. Z zimną krwią.

Czytamy i włos nam się jeży na głowie: widzimy ostatni dzień życia ofiar i wiemy, że niedługo zginą. To robi naprawdę piorunujące wrażenie.

A potem ,kiedy okazuje się, że żaden ze zbrodniarzy nawet przez moment nie miał wyrzutów sumienia... Dla nich to było tak jak zabicie muchy gazetą.

"Z zimną krwią" to połączenie powieści i reportażu. Capote szczegółowo opisuje wydarzenia sprzed zabójstwa, jak i to, co działo się później: ucieczka sprawców, śledztwo, aresztowanie, egzekucję. Opisuje też charaktery i życie obu morderców. Nawet ich nie ocenia, nie piętnuje, jest tylko obiektywnym obserwatorem.

To niezapomniana książka, wręcz arcydzieło. Także dlatego, że uświadamia nam, że prawdziwe zło nie musi mieć powodów do istnienia. Po prostu jest.

Kiedy czytamy kryminały i thrillery, które są czystą fikcją, mogą być one dla nas odprężeniem i relaksem - skupiamy się na rozwiązaniu zagadki, pościgach, ucieczkach... Lubimy napięcie towarzyszące tego typu lekturze - ale właśnie dlatego, że nic z tych potworności, o których właśnie czytamy, nie zdarzyło się naprawdę.

Natomiast "Z zimną krwią" to książka trudna,...