Mój pierwszy kontakt z tym autorem i od razu będzie pozytywna recenzja. Machlup we wstępie książki utożsamiany jest ze Szkołą Austriacką, co zresztą samo potem wychodzi w trakcie czytania. Odwołuje się czasami do Mengera, Bohm-Bawerka, Misesa czy Hayeka, głównie przywołując odpowiednią teorię kapitału (lub częściej dyspozycji kapitałowej, ponieważ Machlup nierzadko skupia się na funkcji kredytu od strony giełdy), relację stóp procentowych (nominalnej i realnej) czy wpływ ekspansji kredytowej na strukturę produkcji. Jego praca stara się rozprawić z dominującym w początkach XX wieku nurtem, którego zdaniem kapitał może być związany z giełdą, co wpływa na jego podaż dla sektora produkcyjnego. Polemizuje przy tym z ekonomistami, których nazwiska przypuszczalnie będą znane tym osobom, które interesują się tematyką.

Książka napisana jest przyjemnie, krótko i zwięźle. Podrozdziały występują średnio co dwie strony, co wpływa na komfort czytania tego niełatwego materiału. Pomimo stopnia trudności poruszanego zagadnienia, Machlup ma dar przekazywania treści w sposób przystępny i wyczerpujący. Nie ma maniery słowotoku, szybko przechodzi do rzeczy. Dzięki temu treść jest zrozumiała i trudno o utratę kontekstu podczas czytania. Rozdziały zawierają podsumowania, tak samo jak cała książka, co jest wielkim plusem, bo pozwala przypomnieć sobie i zebrać w całość wszystkie przemyślenia autora.

Polecam.

Mój pierwszy kontakt z tym autorem i od razu będzie pozytywna recenzja. Machlup we wstępie książki utożsamiany jest ze Szkołą Austriacką, co zresztą samo potem wychodzi w trakcie czytania. Odwołuje się czasami do Mengera, Bohm-Bawerka, Misesa czy Hayeka, głównie przywołując odpowiednią teorię kapitału (lub częściej dyspozycji kapitałowej, ponieważ Machlup nierzadko skupia...