Jedzenie to wielka przyjemność, a biorąc pod uwagę jego dostępność, reklamę, często kupujemy i jemy o wiele za dużo, zapominając, że „jesteśmy tym, co jemy”. Mało kto z nas uświadamia sobie, że jedzenie uzależnia, i im więcej jemy tym bardziej jesteśmy głodni, i nie chodzi tu tylko o cukier. Dlatego też, wiele osób przechodzi na różnego rodzaju diety, które często zamiast utratą wagi, kończą się efektem jojo.

„Jak jeść mniej i nie oszaleć z głodu” to książka dla osób, które pragną w końcu zrobić coś ze swoim życiem. I nie chodzi tu tylko o utratę wagi, ale przede wszystkim o polepszenie samopoczucia, o poprawę zdrowia a przede wszystkim o poczucie własnej wartości.

„To nie waga jest problemem. Jest ona jednym ze skutków problemu. Problem leży w tym, że jemy więcej, niż potrzebuje nasze ciało”.

Autorka zamiast kolejnej diety, proponuje nam całkiem łatwy sposób na osiągnięcie celu, wystarczy tylko uświadomić sobie pewne fakty. O uzależnieniach najlepiej wiedzą Ci, którzy kiedyś zmagali się z problemem nikotynowym, czy alkoholowym. I tak samo jak można rzucić palenie, tak samo można przestać się opychać.

A czym rożni się ta książka od innych proponujących ograniczenie jedzenia poprzez diety? Przede wszystkim diety ograniczają nas, a im bardziej nam czegoś nie wolno zjeść, tym bardziej tego pragniemy. No i kiedy w końcu uda nam się osiągnąć cel, często nadrabiamy ten długi okres diety, poprzez nagrody, w postaci tego, czego nie mogliśmy jeść. I tak oto nie tylko wracamy do poprzedniej wagi ale i nadrabiamy zbędne kilogramy. Gillian Riley proponuje nam zupełnie inne podejście, przede wszystkim niczego nam nie zabrania, możemy jeść tyle ile chcemy i to co chcemy. Mamy wybór, i to od niego zależy co będziemy jeść i wskutek tego jak będziemy się czuć. Tak naprawdę wszystko zależy od naszego sposobu myślenia!

Jedzenie to taki sam nałóg jak picie czy palenie. Wystarczy tylko nad nim zapanować by czuć się dobrze we własnym ciele. Autorka najlepiej o tym wie, bo sama kiedyś paliła i przejadała się, dlatego potrafi rozwiać wszystkie nasze obawy i zmotywować nas do tego byśmy zadbali o własne ja.

„Jak jeść mniej i oszaleć z głodu” to książka dla tych, którzy pragną coś zmienić w swoim życiu, dla tych którzy dość już mają diet i ich skutków. Ale przede wszystkim dla osób które pragną zdrowo żyć, a przy tym w końcu świetnie się czuć!

Polecam! To działa!

Jedzenie to wielka przyjemność, a biorąc pod uwagę jego dostępność, reklamę, często kupujemy i jemy o wiele za dużo, zapominając, że „jesteśmy tym, co jemy”. Mało kto z nas uświadamia sobie, że jedzenie uzależnia, i im więcej jemy tym bardziej jesteśmy głodni, i nie chodzi tu tylko o cukier. Dlatego też, wiele osób przechodzi na różnego rodzaju diety, które często zamiast...

Otyłość i nadwaga to coraz częstsze problemy dzisiejszego społeczeństwa. Dlaczego tak jest? Ciężko to stwierdzić jednoznacznie, ale na pewno przyczynia się do tego kilka rzeczy: zła dieta, jedzenie w pośpiechu, zła jakość posiłków, brak aktywności fizycznej itd. Ciężko słyszy się też mnóstwo wymówek w stylu „Ja po prostu tak mam”, „Ciągle jestem głodna, to nie moja wina” i wiele tym podobnych… a wiecie co? Ja bardzo nie lubię wymówek!

„Jak jeść mniej i nie oszaleć z głodu” – czy to w ogóle możliwe? Oczywiście, że tak. Jeśli chcemy, to wszystko jest możliwe. Publikacja ta wyszła spod pióra Gillian Riley, która sama kiedyś nie mogła sobie poradzić z przejadaniem się. Teraz pomaga innym ludziom walczyć z tym nałogiem, a ponieważ sama przez to przeszła, na pewno wie, co robi. To jest plus tej pozycji, bowiem nie zabrała się za jej pisanie byle jaka osoba, tylko ktoś, kto faktycznie jest z tematem obeznany. Ponieważ pani Riley ma to już za sobą, to zna wszelkie pobudki i problemy, z którymi przychodzi się zmierzyć osobom uzależnionym.

Zalet tej książki jest jeszcze kilka – szybko się czyta, chociaż myślę, że osoby, które faktycznie chcą skorzystać z rad autorki pozostaną w skupieniu i będą przechodzić przez każdy rozdział spokojnie i powoli. Dobrą rzeczą było również zamieszczenie tutaj historii kilku pacjentów. W każdym rozdziale, który skupia się na danej rzeczy, pojawia się ramka pt.: „Inne spojrzenie”. To tam poznajemy właśnie perypetie danej osoby – domyślam się, że wielu czytelników lubi takie urozmaicenia, bo dają im one nadzieję – komuś się udało, mnie też się uda. Jest jeszcze trzecia rzecz, którą uważam za plus. Podsumowanie na koniec każdego rozdziału – „Przejmij kontrolę”. Wynotowane tam zostały najważniejsze informacje, które są kwintesencją.

Niestety, książka pod wieloma względami mnie zawiodła. Po pierwsze – nie znalazłam tutaj żadnego konkretnego programu zrywania z nałogiem. Przez większą część książki autorka po prostu przekonuje do tego, żeby jeść mniej, bo przejadanie się jest niezdrowe. Pisze tak oczywiste rzeczy, które każdy człowiek gdzieś słyszał i wie, że po prostu nie wyniosłam z tej lektury nic nowego i wartościowego. Ponownie potwierdza się moja teoria, że wszystko zaczyna się w mózgu i to od własnej psychiki musimy rozpocząć swoje zmiany. Jak dla mnie trochę za dużo owijania w bawełnę i pisania w stylu „masło maślane”.

Czy polecam? Sama nie wiem. Nie jest to pozycja tragiczna, ale nie jestem przekonana, czy może ona komuś pomóc. Oczywiście wiem, że osoby, które naprawdę chcą zwalczyć ciągłą potrzebę jedzenia z chęcią po nią sięgną, bo będzie to kolejna rzecz, która być może podniesie ich na duchu. Nie mówię, że nie – może ktoś faktycznie znajdzie w tej książce nadzieję i pomoc, do mnie ona nie trafiła. Może dlatego, że nie znam tego problemu i mnie on nie dotyczy. Decyzję pozostawiam Wam, plusy i minusy przedstawiłam, reszta w waszych rękach.

Otyłość i nadwaga to coraz częstsze problemy dzisiejszego społeczeństwa. Dlaczego tak jest? Ciężko to stwierdzić jednoznacznie, ale na pewno przyczynia się do tego kilka rzeczy: zła dieta, jedzenie w pośpiechu, zła jakość posiłków, brak aktywności fizycznej itd. Ciężko słyszy się też mnóstwo wymówek w stylu „Ja po prostu tak mam”, „Ciągle jestem głodna, to nie moja wina” i...