Będzie krótko, bo krótko, dużo nie ma co tu opowiadać.
Miło się czyta, nie wciąga jakoś okrutnie, ale są momenty, w których można przez nieuwagę rozlać trochę herbaty, jeżeli jesteście fanami picia przy lekturze. Pomysł jest świetny, wykonanie niestety przeciętne. W szczególności wyzierający z tego wszystkiego heteronormatywizm i religijność ubodły moje oczy (ale ja jestem niebinarnym radykałem, więc to może być subiektywna opinia).
Można wyciągnąć z tego jakiś morał, wątek miłosny został naprawdę przeuroczo poprowadzony, a mówi to osoba, która czyta tylko romanse z wątkami LGBTQ+, więc to coś znaczy.
Sposób pisania jest prosty, powiedziałabym, że debiutancki, gdybym nie wiedziała, że to już któraś z kolei książka autorki. Małe urozmaicenie, częste powtórzenia albo nadużywane porównania - może przesadzam, ale lubię, kiedy styl jest elokwentny i estetyczny, a przy tym zwięzły. Tymczasem czytając tę powieść odnosiłam wrażenie, że to moje pierwsze próby pisarskie sprzed trzech lat (czyli trochę bardziej kompetentnej dwunastolatki). Pomimo tego książka wywarła na mnie raczej pozytywne wrażenie i była świetnym narzędziem wyciszającym na stres moich ostatnich paru dni.
Podsumowując - jeżeli szukacie krótkiej, odprężającej lektury do herbaty i ciasteczek, "Kraina zwana Tutaj" jest całkiem dobrym kandydatem.

Będzie krótko, bo krótko, dużo nie ma co tu opowiadać.
Miło się czyta, nie wciąga jakoś okrutnie, ale są momenty, w których można przez nieuwagę rozlać trochę herbaty, jeżeli jesteście fanami picia przy lekturze. Pomysł jest świetny, wykonanie niestety przeciętne. W szczególności wyzierający z tego wszystkiego heteronormatywizm i religijność ubodły moje oczy (ale ja jestem...