Jako fanka Lauren Oliver nie mogłam już dłużej czekać, aż ta książka zostanie wydana w Polsce - dlatego też sięgnęłam po oryginał. Co prawda zazwyczaj nie przepadam za tą tematyką, ale "Rooms" postanowiłam dać szansę ze względu na autorkę. I słusznie, bo warto było!
Richard Walker umiera, a do jego domu przybywa jego rodzina: Caroline - żona, z którą się rozwiódł, córka Minna i syn Trenton, a także Amy, córka Minny. Wszyscy mieszkają tam tymczasowo, aby przejrzeć rzeczy, które ojciec zostawił po sobie, ale jednak nie są sami w domu. Alice i Sandra to duchy, które od dłuższego czasu żyją w tym budynku, obserwując wszystkich domowników; nie mogą z nimi rozmawiać, ale dają o sobie znać w inny sposób.
To nie jest typowa opowieść o duchach - gdyby była, pewnie nie podobałaby mi się zbytnio. Każdy z bohaterów "Rooms" - także duchy - jest nawiedzany przez swoją przeszłość, wielokrotnie bolesną. Historia jest ciekawa, zaintrygowała mnie już od pierwszych stron. Czytało się szybko, cały czas coś się działo. Zasadniczym minusem jest tutaj jednak duża liczba narratorów, przy czym każdy ma jakąś skomplikowaną historię, pełną rozmaitych detali. Przez to już w połowie pewne imiona i nazwy zaczęły mi się mylić.
Poza tą jedną uwagą - polecam, naprawdę warto przeczytać!

Jako fanka Lauren Oliver nie mogłam już dłużej czekać, aż ta książka zostanie wydana w Polsce - dlatego też sięgnęłam po oryginał. Co prawda zazwyczaj nie przepadam za tą tematyką, ale "Rooms" postanowiłam dać szansę ze względu na autorkę. I słusznie, bo warto było!
Richard Walker umiera, a do jego domu przybywa jego rodzina: Caroline - żona, z którą się rozwiódł, córka...