Nie jest zła, ale dobra też nie. Książka liczy mniej jak 200 stron, jeszcze trzeba odliczyć ileś przeznaczone na zdjęcia i słowniczek (spokojnie, w tekście i tak jest wszystko wyjaśnione, więc nie ma latania od jednej strony książki na drugą), więc na samą treść mało zostaje, a tematów poruszonych jest bardzo wiele, przez co nie ma co liczyć na kilkanaście stron dla każdego. Dlatego cały czas miałam wrażenie, że czytam streszczenie streszczenia pierwotnego tekstu. Owszem, są tematy których nie trzeba więcej nic opisywać bo i nie ma co, jak np. o założonej kanalizacji, które zresztą trochę nużyły, ale szczególnie te po połowie książki są naprawdę warte uwagi i szkoda, że im zostało zadedykowane dosłownie kilka stron. Nie brakują także personalne myśli Pani Autorki, które trochę są filozoficzne i zalatujące poezją, ale ciekawiły mnie i z chęcią je czytałam, do tego fantastycznie oddała tamtejszy klimat, a mianowicie zmiany pór roku.

Nie jest zła, ale dobra też nie. Książka liczy mniej jak 200 stron, jeszcze trzeba odliczyć ileś przeznaczone na zdjęcia i słowniczek (spokojnie, w tekście i tak jest wszystko wyjaśnione, więc nie ma latania od jednej strony książki na drugą), więc na samą treść mało zostaje, a tematów poruszonych jest bardzo wiele, przez co nie ma co liczyć na kilkanaście stron dla...