Co czuje osoba, która przeżyła zamach terrorystyczny? Co czuje osoba, gdy staje oko w oko ze śmiercią?
Adrian Pracoń przeżył zamach terrorystyczny na wyspie Utoya. Dzięki książce możemy poznać jego losy. Dowiedzieć się, co czuł uciekając przez zabójcą, jak udało mu się przeżyć. Ale też możemy dowiedzieć się, jak w ogóle czują się osoby, które przeżyły zamach terrorystyczny - mimo że może się wydawać, że są bezpieczni, zdrowi, a ich życiu nic nie zagraża, oni nadal potrzebują pomocy. Pomocy psychologicznej. Nie są w stanie poradzić sobie z tym, co się stało. Muszą sobie to poukładać, nauczyć się żyć od nowa, nauczyć się nie bać i od nowa uczyć się zaufania do innych.
Książka jednak mogłaby być lepsza. Autor za dużo w niej ujął polityki. Według mnie praktycznie cały początek jest do przeredagowania - ograniczyć się do krótkiego opisu obozu. Dla mnie książka rozpoczęła się w momencie zamachu w Oslo. Wprowadzenie było konieczne, poinformowanie czym był obóz, dlaczego było tam tak wielu ludzi, jednakże przydałoby się w tym jakieś ograniczenie.

Co czuje osoba, która przeżyła zamach terrorystyczny? Co czuje osoba, gdy staje oko w oko ze śmiercią?
Adrian Pracoń przeżył zamach terrorystyczny na wyspie Utoya. Dzięki książce możemy poznać jego losy. Dowiedzieć się, co czuł uciekając przez zabójcą, jak udało mu się przeżyć. Ale też możemy dowiedzieć się, jak w ogóle czują się osoby, które przeżyły zamach terrorystyczny...