"Jeden" zaskakuje. Już po lekturze kilku pierwszych wierszy odkrywamy, że najnowszy tomik Świetlickiego to nie zbiór przypadkowych wierszy połączonych jednym, bliżej nieokreślonym tematem (jak to dość często bywa), lecz książka poetycka wyposażona w rozmaite cechy tak charakterystyczne dla formy prozatorskiej. Dość szybko kształtuje się główny bohater, którego chcąc nie chcąc czytelnik podświadomie identyfikuje z autorem. Zaprasza on nas do swojego świata, ukazując jeden rok ze swojego życia. Jak ławo się można domyślić, całość przybiera formę zapisanego wierszem dziennika (czasami wręcz opatrzonego datami), w którym na pierwszy plan wysuwają się nie zdarzenia, lecz uczucia podmiotu lirycznego.
[...]
Nie tylko treści są mocną stroną najnowszego dzieła Świetlickiego, dużo dobrego dzieje się również w warstwie stricte językowej. Autor bawi się słowami oraz ich brzmieniem, podporządkowując swoim eksperymentom nieraz całe utwory. Być może będzie to osąd zbyt pochopny, ale ze swoimi ‘mrózgoczystymi mrózgami” („Chory chłopiec”), ‘oddalą oddanych’ („Od do”), czy fenomenalnym wierszem „Przeprowadzka” („z ło/do bro”) zdaje się on silnie podążać w kierunku stylu Mirona Białoszewskiego. Co więcej, jako muzyk posiada on również szczególną wrażliwość na dźwięk, co oczywiście znajduje odbicie w jego twórczości lirycznej. Powtórzenia, czy pewne zabiegi dźwiękowe sprawiają, że treści w nim zawarte lepiej brzmią czytane na głos.

"Jeden" to zdecydowanie jeden z najciekawszych tomików, które miałam okazję ostatnio przeczytać. Nie porusza, nie szokuje, ale za to zmusza do refleksji a momentami i wywołuje nieśmiały uśmiech na twarzy. Podczas pisania niniejszego tekstu czytałam całość po raz trzeci i już wiem, że nie był to mój ostatni kontakt z tymi wierszami i z całą pewnością będę do nich wracać. Być może nie jest to poezja najwyższej próby, jednak zdecydowanie prezentuje sobą całkiem wysoki poziom. Dzięki formie zbliżonej do dziennika i silnym flircie z formą narracyjną, powinien on przypaść do gustu również tym, którzy boją się arbitralności poezji.

więcej na: http://literatkakawy.booklikes.com/post/787922/jeden

"Jeden" zaskakuje. Już po lekturze kilku pierwszych wierszy odkrywamy, że najnowszy tomik Świetlickiego to nie zbiór przypadkowych wierszy połączonych jednym, bliżej nieokreślonym tematem (jak to dość często bywa), lecz książka poetycka wyposażona w rozmaite cechy tak charakterystyczne dla formy prozatorskiej. Dość szybko kształtuje się główny bohater, którego chcąc nie...