Książka ta traktuje o sztuce komunikacji w hospicjum. Poprzez autentyczne historie nadesłane z hospicjów z całego kraju uczy, jak rozmawiać z chorymi u kresu ich życia. Jest to szczególny podręcznik napisany dla wszystkich osób, które zajmują się ciężko i nieuleczalnie chorymi. Wart polecenia dla personelu medycznego podstawowej opieki zdrowotnej, szpitali, a przede wszystkim hospicjów o ośrodków opieki paliatywnej. Studenci medycyny, pielęgniarstwa, teologii, psychologii, pedagogiki i socjologi spotkają się tu z konkretnymi zdarzeniami, z którymi zetkną się niebawem w pracy zawodowej. Rodziny chorych poczują się mniej samotne, czytając o przeżyciach innych osób, znajdujących się w podobnej sytuacji. Doświadczeni pracownicy pomagający ludziom nieuleczalnie chorym znajdą tu odbicie swoich dylematów, wątpliwości i radości z wykonywanej pracy. Dobrze, że w bogatej historii ruchu hospicyjnego i opieki paliatywnej w Polsce, pojawił się ten wspólny głos, opracowany przez Krajowego Duszpasterza Hospicjów.