Książka zdecydowanie zaskakuje. Autor przedstawia nam świat w krzywym zwierciadle. Ludzie, czyli cała „masa” podąża za najnowszymi prądami, za wszystkim co jest na topie. Ślepo wierzą w to, co podają media. Jeżeli media mówią, że niebo jest zielone, to tak jest. I to jest święte. Ci najbardziej zdewociali – podoba mi się słowo „dewota”, ładnie brzmi :D – przekonują innych do tego, co mówią media, na przykład przez agresję, wykluczenie ze społeczeństwa, użycie siły. Wszyscy działają razem, przeciwko tym, którzy mają inne zdanie. To się nazywa jedność grupy.

Poznajemy historię samotnego, nieszczęśliwego mężczyzny, który uważa swoją nieziemską urodę za niekończące się błogosławieństwo. Uroda i piękno stają się jego przekleństwem. Od dzieciństwa marzył, żeby poznać jakieś inne dzieci, by zobaczyć jak wygląda prawdziwe życie między ludźmi. Długo prosi rodziców, by zgodzili się go wysłać do szkoły. Z racji że mieszkał na małej, oddalonej od miasta wsi i jego matka go edukowała, ona sama nie widziała takiej potrzeby. Chciała mu zapewnić bezpieczeństwo, bo wiedziała, że jest wyjątkowy. Wiedziała też, że jeżeli się zgodzi, to ludzie, przez jego nieprzeciętną urodę mogą wyrządzić mu krzywdę. Pod naporem próśb męża i syna w końcu się zgodziła.

Pierwszego dnia chłopiec był zadowolony, mimo że jego koledzy bili się o to, by siedzieć z nim w ławce, by zostać jego najlepszym przyjacielem. Następnego dnia było jeszcze gorzej. Co chwilę dochodziło do bójek między dziećmi, przez co nauczyciele musieli odizolować chłopca. Na przerwie zamiast z rówieśnikami, siedział z dyrektorką w jej gabinecie. Był tym bardzo przygnębiony. Dyrektorka sprawiła mu komplement, mówiąc coś w stylu że jest piękny. Po powrocie do domu nie mógł wytrzymać i zwierzył się matce ze swoich problemów. Postanowili, że nie będzie już nigdzie wchodzić.

Kiedyś ojciec w tajemnicy przed żoną, zaproponował chłopcu, by udali się do miasta. Ojciec i syn. Wybrali się więc do galerii handlowej. Chłopiec nigdy nie był w takim ogromnym miejscu, gdzie było tyle przedmiotów. Był zachwycony i przechadzając się od sklepu z komiksami do następnego, spostrzegł, że nie ma jego ojca. Ludzie wywołali zamieszanie przez jego urodę i nie chcieli uwierzyć, że taki brzydki mężczyzna jest jego ojcem. Gdy wybiegł z synem do samochodu, ktoś do uderzył w nich samochodem.

Uroda zabiła mu ojca.

Postanowił przez kilka lat nie wychodzić w ogóle z domu. Czuł się samotny i z czasem jak w więzieniu. To jednak początek jego problemów.



Książka bardzo, ale to bardzo przyjemna :) Pisana wielką czcionką. Jasny przekaz, prosta treść, zrozumiała dla każdego. O to chodzi. Interesująca historia. „Średniość” ludzi jako odbiorców. Wiele ciekawych problemów jest omawianych przez autora. Przede wszystkim głównym problemem jest zaślepienie ludzi, którzy dla słów usłyszanych w telewizji i dla tego, co jest na topie, są w stanie zrobić wiele, a czasem wszystko. Dzisiaj jest tak samo. Tu reklama nowiutkiego telefonu. Nie chcesz go kupić? Nie jesteś na topie, jesteś zacofany. Uważasz, że jest brzydki? Nie masz gustu.

Niby ludzie mają różne zdania, ale da im się ogromnie wiele wmówić. Gorąco polecam do poczytania! :)

Książka zdecydowanie zaskakuje. Autor przedstawia nam świat w krzywym zwierciadle. Ludzie, czyli cała „masa” podąża za najnowszymi prądami, za wszystkim co jest na topie. Ślepo wierzą w to, co podają media. Jeżeli media mówią, że niebo jest zielone, to tak jest. I to jest święte. Ci najbardziej zdewociali – podoba mi się słowo „dewota”, ładnie brzmi :D – przekonują innych...