Kiedy blisko dekadę temu miesięcznik komiksowy Wizard ogłosił listę 100 najlepszych komiksów wszech czasów, ciągle pojawiające się na niej nazwisko Franka Millera nie dziwiło nikogo. Człowiek, który zrewolucjonizował medium komiksu, który razem z Alanem Moorem przecierał ścieżki dla późniejszych młodych niepokornych (z Morrisonem i Millarem na czele), nie mógł nie być częstym gościem co raz to zaszczytniejszych na owej liście miejsc. Spośród masy jego dzieł znalazły się tam m,in "Batman" Rok pierwszy", "Powrót mrocznego rycerza", "Daredevill: The Man Without Fear" czy "Sin City", a także powyższy komiks Wolverine.

O czym jest ta przygoda najbardziej tajemniczego z X-Menów? O wyprawie do Japonii, jego ukochanej i wielkiej walce z wojownikami ninja. I zdawałoby się, że jest to komiks typowy dla zafascynowanego kulturą kraju kwitnącej wiśni Millera, typowy i zapowiadający się rewelacyjnie, ale niestety. Już nawet pierwszy rzut oka na rysunki sprawia dziwne wrażenie. Są to bowiem ilustracje na wskroś klasyczne, prawie nie millerowskie (a jeśli już, to z początków jego kariery, kiedy nie epatował swym niesamowicie oryginalnym stylem) i po prostu zwyczajne. Scenariusz też nie należy do najlepszych. Moze i Chris Claremont to twórca kultowy - jemu zawdzięczamy przecież najlepsze z x-menowych albumów - ale tu nie wykorzystał potencjału historii, zatracając gdzieś głębię postaci.

Nie znaczy to, że komiks jest zły, bo czyta się go świetnie i z emocjami, nie mniej nie jest to rzecz na listę 100 najlepszych komiksów.

Kiedy blisko dekadę temu miesięcznik komiksowy Wizard ogłosił listę 100 najlepszych komiksów wszech czasów, ciągle pojawiające się na niej nazwisko Franka Millera nie dziwiło nikogo. Człowiek, który zrewolucjonizował medium komiksu, który razem z Alanem Moorem przecierał ścieżki dla późniejszych młodych niepokornych (z Morrisonem i Millarem na czele), nie mógł nie być...