Autor opisuje przede wszystkim obyczaje względem czystości we Francji, więc to jest raczej historia francuskiego brudu i czystości. Jest za dużo filozoficznych wywodów, analizy kulturowej, często wszystko brzmi jak nadęta praca naukowa, nie zaś książka popularnonaukowa. XIX wiek jest opisany bardzo króciutko - wszystko zaczęło się zmieniać i oto mamy to, co jest teraz - szczególnie, że mam porównanie do książki "Historia brudu" Katherine Ashenburg, gdzie jest opisane na przykładzie USA, jak ulegały śrubowaniu normy czystości i dlaczego tak się działo...

Ciekawe są dla mnie wyjaśnienia, dlaczego ludzie kiedyś z taką rezerwą podchodzili do wody, dlaczego wręcz się jej bali - obawiano się, że szczególnie ciepła woda może osłabiać organizm, bo przecież kąpiel za bardzo nas rozluźnia, sprawia , że stajemy się ociężali. Obawiano się, że to może pozwolić rozwijać się chorobom, osłabiać. Pojawiają się też wyjaśnienia, dlaczego w XVI w zniknęły łaźnie miejskie, tak przecież popularne w starożytności w Rzymie czy Grecji. Dowiadujemy się dlaczego z jednej strony w XVII wieku taką wielką wagę przykładano do misternych fryzur, strojnych sukien i koronek, a tak mało dbano o to, co obecnie nazywamy higieną.

Niestety lektura jest często trudna, żmudna, nie ma jakiegoś podsumowania tego, co było najważniejsze w danym rozdziale.

Nadal czekam na książkę, która całościowo i przystępnie podejmie się tego fascynującego tematu, jakim jest brud i czystość w dawnych czasach :)

Autor opisuje przede wszystkim obyczaje względem czystości we Francji, więc to jest raczej historia francuskiego brudu i czystości. Jest za dużo filozoficznych wywodów, analizy kulturowej, często wszystko brzmi jak nadęta praca naukowa, nie zaś książka popularnonaukowa. XIX wiek jest opisany bardzo króciutko - wszystko zaczęło się zmieniać i oto mamy to, co jest teraz -...