Bardzo ciekawie i dostępnej formie opowiedziane losy pani Karoliny w czasie wojny wywiezionej z rodziną jak tysiące polaków na Sybir. Aż trudno pojąć, że człowiek potrafi tyle przeżyć, takie piekło syberyjskie a w końcu dostosować się do tych nieludzkich warunków, podejmować próby przetrwania i radzenia sobie z przeżyciem. Choć już przeczytałam relacje i wspomnienia paru innych ludzi, którzy również przeżyli ten syberyjski koszmar a później tą wędrówkę powrotów, tutaj autorka tak ładnie opisała zorganizowane przez Aliantów obozy przejściowe dla polaków w Azji i Afryce, że jestem zaskoczona i zdziwiona, że tak wszystko nawet to dość dobrze działało w czasie wojny. Bardzo dobrze zostały przygotowane i zorganizowane obozy, kolonie dla Polaków w Afryce, Kenii, że ludzie mogli spokojnie żyć z daleka od okrucieństwa wojny i przeczekać do zakończenia. Jestem wdzięczna pani Kaczorowskiej za podzielenie się wspomnieniami a autorce pani Walentynowicz za pięknie ujęte w słowa, od których nie mogłam się oderwać i żałując, że to już koniec..

Bardzo ciekawie i dostępnej formie opowiedziane losy pani Karoliny w czasie wojny wywiezionej z rodziną jak tysiące polaków na Sybir. Aż trudno pojąć, że człowiek potrafi tyle przeżyć, takie piekło syberyjskie a w końcu dostosować się do tych nieludzkich warunków, podejmować próby przetrwania i radzenia sobie z przeżyciem. Choć już przeczytałam relacje i wspomnienia paru...