Bez wahania daję 10 punktów, a gdyby dało się więcej to i bym więcej dała. Spróbuję jakoś krótko i treściwie, bez zbędnego rozwlekania się napisać, co mnie tak zachwyciło.
Gruzja. Ale mógłby być to inny kraj. W opowieści pani Kasi wszystko jest w idealnych proporcjach. Zabytki, historia, współczesność, a przede wszystkim ludzie. Książka w żadnym momencie nie staje się nudna. Właściwie to jest zwykle największy problem tego typu publikacji. Kraj piękny, zdjęcia urzekające, ale najczęściej nawał informacji przytłacza i ostatnie strony czyta się, jakby ruski sołdat ci kałacha do głowy przystawił. Zmuszasz się, chcesz skończyć, dawno zginąłeś w plątaninie faktów i dat. Nie zapamiętujesz prawie nic. Początkowy zachwyt zastępuje uczucie ulgi, że wreszcie koniec. I żal, że z takiej ilości informacji nic nie zapamiętałaś.
A książka pani Kasi? Idealna! Mnóstwo ciekawych anegdot, które przybliżają historię i kulturę Gruzji. Dzięki "Georgialikom" odkryłam, jak wspaniałym i intrygującym krajem jest Gruzja! Dziękuje z całego serca!
Gdyby wszystkie książki podróżnicze, reportaże i publikacje popularnonaukowe były pisane w taki sposób, do dziś zwiedziłabym połowę świata, nie ruszając się ze swojego ulubionego fotela.

Bez wahania daję 10 punktów, a gdyby dało się więcej to i bym więcej dała. Spróbuję jakoś krótko i treściwie, bez zbędnego rozwlekania się napisać, co mnie tak zachwyciło.
Gruzja. Ale mógłby być to inny kraj. W opowieści pani Kasi wszystko jest w idealnych proporcjach. Zabytki, historia, współczesność, a przede wszystkim ludzie. Książka w żadnym momencie nie staje się...