Książkę o niewolnictwie w XVIII wieku czytam pierwszy raz. Do tej pory nie spotkałam się jeszcze z taką tematyką. Utwór opowiada o Lui, młodej domowej niewolnicy i Ze, młodym polowym niewolniku. Lua jest wykształcona, jak na osobę zniewoloną (potrafi czytać i pisać) i jest to jej wielkim sekretem. Od pierwszego wejrzenia zakochuje się w nowym niewolniku - Ze, jak później się okazuje z wzajemnością. Po drodze opisuje dzieje Imaculady, która będąc młodą kobietą została porwana ze swojego kraju w Afryce i sprzedana do Brazylii.

Początkowo darzyłam Lue sympatią, wiadomo, główna bohaterka, ale później już trochę mniej. Mimo, że sama była niewolnicą, gardziła niewolnikami "gorszej klasy". Eulalia za to, pomimo swojego pochodzenia, wykazała się dobrym sercem. Choć czasami jej komentarze też raziły, ale przecież wychowanie raczej trudno zmienić.
Ogólnie książka może być, można ją przeczytać, ale mi na długi w pamięci raczej nie zostanie.

Książkę o niewolnictwie w XVIII wieku czytam pierwszy raz. Do tej pory nie spotkałam się jeszcze z taką tematyką. Utwór opowiada o Lui, młodej domowej niewolnicy i Ze, młodym polowym niewolniku. Lua jest wykształcona, jak na osobę zniewoloną (potrafi czytać i pisać) i jest to jej wielkim sekretem. Od pierwszego wejrzenia zakochuje się w nowym niewolniku - Ze, jak później...