Jest to jedna z kilku książek Pana Zychowicza która wzbudziła u jednych zachwyt, u innych święte oburzenie, w każdym bądź razie nikt interesujący się historią nie przeszedł obok niej obojętnie. I już za to duży plus dla Zychowicza. Zawsze warto rozmawiać o naszej histori na nowo, żeby nie powtarzać błedów, krytyczne spojrzenie na naszą historię i polemika są potrzebne. Co więcej książka zmusza do myślenia, i za to kolejny duży Plus.

Nie będę się rozpisywał o czym jest ta książka, bo pozycja jest bardzo znana (świadczy o tym choćby liczba komentarzy zamieszczonych tutaj). Nie będę się też rozwodził nad słusznością założeń Zychowicza, ani nad tym czy rozważanie histori alternatywnych ma sens czy też nie. Warto poznawać różne opinie i punkty widzenia by wyrobić sobie swój własny. Wiem natomiast, że książka wciągnęła mnie mocno i nie mogłem się od niej oderwać, a przecież o to chodzi by książka była ciekawa - i za to daje 9 gwiazdek. Dałbym i '10' gdyby nie prosty i miejscami naiwny język, którym posługuje się Zychowicz. Ale to można mu wybaczyć, jest historykiem a nie publicystą. Od strony historycznej książka prezentuje się bardzo dobrze i tu Zychowicz zaprezentował dobry warsztat. Co więcej, zgadzam się z głównymi tezami zawartymi w książce - z tym, że nasi politycy byli krótkowzroczni i nie podejmowali właściwych decyzji. Należało rozważyć opcje innych sojuszy by ocalić ojczyznę, tym bardziej że Zachód dał wcześniej wiele dowodów (m.in. w trakcie wojny Polsko - bolszewickiej) że interes Polski niewiele dla niego znaczy, za to chętnie sprzedałby Polskę w imię realizacji własnych interesów narodowych. Polacy po dziś dzień zdają się nie rozumieć na czym polega Realpolitik, a w polityce zagranicznej kierują się emocjami, uczuciami i myśleniem życzeniowym.

Co do najnowszej książki Pana Zychowicza - ‘Paktu Piłsudski-Lenin’, tej nie będę czytał, ponieważ nie zgadzam się z jej założeniami. Nie wierzę, że młoda Rzeczpospolita, borykająca się z wieloma problemami wewnętrznymi byłaby zdolna wchłonąć jeszcze większe połacie terenu razem z zamieszkałą tam nie-polską ludnością i efektywnie nimi administrować. Obawiam się że II RP mogłaby się tymi zdobyczami udławić lub przynajmniej nabawić się ostrej niestrawności. Nie wierzę też, że Polska byłaby w stanie wyruszyć w głąb Rosji i toczyć z sukcesami wojnę z bolszewikami na ich terenie. Nie wierzę wreszcie w to, że sojusz z białymi Rosjanami skończył by się dobrze dla Polski, o ile w ogóle byłby możliwy. Choć sama idea Polski ‘od morza do morza’, konfederacji, odwołującej się do koncepcji jagiellońskiej przemawia do mnie i działa na moją wyobraźnię.

Jest to jedna z kilku książek Pana Zychowicza która wzbudziła u jednych zachwyt, u innych święte oburzenie, w każdym bądź razie nikt interesujący się historią nie przeszedł obok niej obojętnie. I już za to duży plus dla Zychowicza. Zawsze warto rozmawiać o naszej histori na nowo, żeby nie powtarzać błedów, krytyczne spojrzenie na naszą historię i polemika są potrzebne. Co...