Książkę Ireny Domańskiej- Kubiak "Zakątek pamięci" przeczytałam z niekłamaną przyjemnością. Przeniosi ona w świat, dawno już niestety miniony, XIX-wiecznych kresowych dworków szlacheckich. Dowiadujemy się jak one wyglądały, poznajemy rozkład pomieszczeń ich funkcje i umeblowanie, widzimy ich mieszkańców, właścicieli, rezydentów i służbę na co dzień i od święta. Lektura niejednokrotnie budzi spore zdumienie. Zwykle uważa się, że szlachta z takich dworków wiodła próżniaczy tryb życia, tymczasem nic bardziej błędnego. Liczba obowiązków, które spoczywały na wszystkich, od pana i pani domu począwszy, na najniższych sługach skończywszy budzi podziw i respekt. Sama nie wiem jak temu podolali, a przeciez nie należy zapominać, że nawał pracy nie zwalniał od obowiązku nabycia starannego wykształcenia, perfekcyjnej znajomości paru języków obcych, czy zainteresowania kulturą i sztuką. W naszym pełnym brutalności, nienawiści, egoizmu świecie próżno też szukać wszechobecnej wśród mieszkańców dworków gotowości do niesienia bezinteresownej pomocy sąsiadom, znajomym, krewnym którzy znaleźli się w trudnej sytuacji. Dużo ciekawych informacji podanych lekkim, łatwym w odbiorze stylu czyni książkę "Zakątek pamięci" ciekawą i godna polecenia lekturą.

Książkę Ireny Domańskiej- Kubiak "Zakątek pamięci" przeczytałam z niekłamaną przyjemnością. Przeniosi ona w świat, dawno już niestety miniony, XIX-wiecznych kresowych dworków szlacheckich. Dowiadujemy się jak one wyglądały, poznajemy rozkład pomieszczeń ich funkcje i umeblowanie, widzimy ich mieszkańców, właścicieli, rezydentów i służbę na co dzień i od święta. Lektura...