"Kobieta na krańcu świata 3" to pierwsza książka Martyny Wojciechowskiej, po którą sięgnęłam. Postanowiłam ją przeczytać ze zwykłej ciekawości, bo od zawsze lubiłam oglądać jej program (o tym samym tytule) w niedzielę rano przy śniadaniu. I choć jest to zapis tego, co pokazywane było w odcinkach w telewizji, to zdecydowanie nie żałuję, była warta przeczytania. I z chęcią sięgnęłabym po poprzednie części. Lubię czytać o kobietach, tym bardziej jeśli są to kobiety, które różnią się ogromnie od tych na co dzień nas otaczających czy najprościej mówiąc - od nas samych. Mieszkają w najdalszych zakątkach świata, żyją w innej kulturze, inaczej się ubierają, co innego wyznają, czym innym się żywią czy co innego jest dla nich najważniejsze w życiu. Czasem spełniają swoje marzenia, czasem chciałyby czegoś innego, a czasem są naprawdę szczęśliwe i spełnione. Poznamy kobiety z Indii, karmiące szczury w świątyni, fa'afafine, czyli trzecią płeć, Heather Swan z Australii, która rzuciła dotychczasowe nudne życie i spełnia się w sporcie ekstremalnym, poznamy też młodą matadorkę, kobiety oskarżone o bycie czarownicami i wypędzone z własnych domów, Shirley Ross, która całe swoje życie poświęciła na ratowanie zwierząt i opiekę nad nimi oraz kobietę, żyjącą w Himalajach i mającą trzech mężów. Każdą historię czyta się szybko i przyjemnie. A na dodatek książka jest pięknie wydana, zawiera całe mnóstwo fantastycznych zdjęć.

"Kobieta na krańcu świata 3" to pierwsza książka Martyny Wojciechowskiej, po którą sięgnęłam. Postanowiłam ją przeczytać ze zwykłej ciekawości, bo od zawsze lubiłam oglądać jej program (o tym samym tytule) w niedzielę rano przy śniadaniu. I choć jest to zapis tego, co pokazywane było w odcinkach w telewizji, to zdecydowanie nie żałuję, była warta przeczytania. I z chęcią...