Przyznam, że jako nauczyciel czytałam tę książkę z mieszanymi uczuciami. Oczywiście trudno odmówić jej realizmu. Jednak trzeba sobie uczciwie odpowiedzieć na dwa pytania: Czy przedstawione problemy dotyczą całego systemu edukacji? Czy są warunkowane wyłącznie przez czynniki zewnętrzne?
Oczywiście współczesny system edukacji boryka się z wieloma problemami, a zawód nauczyciela ulega stopniowej deprecjacji. Pytanie jednak, czy my sami -nauczyciele, w jakimś stopniu nie przyczyniamy się do tego stanu rzeczy?! Oczywiście, nie brakuje wśród nas pasjonatów, nauczycieli potrafiących zarażać zainteresowaniami, postawą badawczą. Nauczycieli szanujących innych ludzi, otwartych na potrzeby uczniów oraz ich rodziców, refleksyjnych praktyków. Jednak, tak jak w innych grupach zawodowych, znajdziemy i tu osoby, które znalazły się w przedszkolu/w szkole/na uczelni z przypadku, przez pomyłkę, albo dlatego, że nie miały "innego pomysłu" na siebie. Mogą to być nauczyciele, inni specjaliści lub osoby zarządzające daną placówką. Dajemy im przyzwolenie na "psucie społecznego wizerunku" nauczyciela. A społeczeństwo, podobnie jak w innych przypadkach, łatwiej zauważy te niewłaściwe postawy, braki profesjonalizmu, zamiast wzmacniać, nagłaśniać to, co wartościowe.
Oczywiście zdarzają się uczniowie lub rodzice przypominający osoby, opisane w tej książce. Pytanie, dlaczego tacy są? Może nikt ich nie nauczył szacunku dla innych ludzi. Może rodzice, nauczyciele nie byli dla nich autorytetami. A może nie nauczono ich kochać samych siebie i dlatego kierują się gniewem lub nienawiścią.
Chcę wierzyć, że obraz przedstawiony przez Panią Danutę jest przerysowany.

Przyznam, że jako nauczyciel czytałam tę książkę z mieszanymi uczuciami. Oczywiście trudno odmówić jej realizmu. Jednak trzeba sobie uczciwie odpowiedzieć na dwa pytania: Czy przedstawione problemy dotyczą całego systemu edukacji? Czy są warunkowane wyłącznie przez czynniki zewnętrzne?
Oczywiście współczesny system edukacji boryka się z wieloma problemami, a zawód...