Pięknie wydana książka Francisco Fernandeza Carvajala, sławnego hiszpańskiego duszpasterza z teologii duchowości.
Na okładce widnieje obraz Magdaleny pokutującej Georges'a de la Tour z Metropolitan Museum of Art, New York.

Czytelnik ma przed sobą spisane rekolekcje przez samego Autora, który z żywą wiarą i miłością mówi o tym, na czym polega prawdziwe szczęście człowieka:
-" prawdziwe szczęście nie polega ani na bogactwie czy dobrobycie, na ludzkiej sławie czy władzy, ani na żadnym ludzkim dziele, choćby było tak użyteczne jak nauka, technika czy sztuka, ani nie tkwi w żadnym stworzeniu, ale znajduje się w samym Bogu, który jest żródłem wszelkiego dobra i wszelkiej miłości. I tylko w Nim". To także prawdziwa radość i harmonia.

Na drodze prawdziwego chrześcijanina, brak miłości do Boga i bliżnich jest tożsame z brakiem radości, a toczący się smutek, to chora dusza.
Lenistwo duchowe jest chorobą miłości na skutek przewlekłego zaniedbania życia duchowego, co sprawia, że zapomina się o Chrystusie.
Autor wskazuje na przyczyny takiego stanu ducha, na to, jak należy takiej chorobie przeciwdziałać i jak się jej pozbyć. Uderza prostota jego nauki, rad i przykładów. Podaje je w świetle fragmentów z Ewangelii, Katechizmu Kościoła Katolickiego, świętych( między innymi Josemarii Escriva).

Wspomniany już smutek ma wymiar egoistyczny i przyczynia się do wielu grzechów.
W wątku związanym z duchem pokuty, ujęło mnie zdanie-perełka:
-" Ciału należy dawać nieco mniej niż potrzebuje. W przeciwnm razie zdradza", a
" Ducha pokuty ma ten, ktory potrafi się opanować każdego dnia, ofiarowując Panu, bez zbędnego spektaklu, tysiące małych rzeczy. Na tym polega poświęcenie miłości, ktorej oczekuje od nas Pan".

Przejmująca jest opowieść pewnej młodej chrześcijanki żydowskiego pochodzenia, Etty Hilleseum, która zginęła w obozie koncentracyjnym w Auschwitz w roku 1942.
Oto, co ona sama mówi o tym fascynującym doświadczeniu swojego serca z czasu Holokaustu:

-" Ale prawdziwy ból zadajemy sobie sami. Życie jest dla mnie takie piękne...i czuję się wolna. W moim wnętrzu rozpościera się całe ogromne sklepienie niebieskie. Wierzę w Boga i człowieka, i mam odwagę przyznać się do tej wiary bez fałszywego wstydu...Jestem szczęśliwą kobietą, a jakże! Moje serce bije z radości,a ja chwalę to życie w roku Pańskim 1942...A który to już rok wojny?"

Na koniec rekolekcyjnych rozważań, bardzo ważny aspekt życia wewnętrznego:
- " Serce pełne miłości i pobożnoci do Maryi Dziewicy nigdy nie ulegnie lenistwu duchowemu".
Głęboka pobożność maryjna, to najlepsze lekarstwo chroniące przed duchowym lenistwem.

Reasumjąc, ta niewielka książka zawiera tak wiele duchowej głębi i rozświetlającej nas treści. Dla jednych, może bć potwierdzeniem słuszności obranej drogi życia, dla innych, uświadomieniem Prawdy przekazu i otwarciem się na nowe horyzonty.
Godna lektura, dla której warto, a nawet trzeba poświęcić swój czas!

Pięknie wydana książka Francisco Fernandeza Carvajala, sławnego hiszpańskiego duszpasterza z teologii duchowości.
Na okładce widnieje obraz Magdaleny pokutującej Georges'a de la Tour z Metropolitan Museum of Art, New York.

Czytelnik ma przed sobą spisane rekolekcje przez samego Autora, który z żywą wiarą i miłością mówi o tym, na czym polega prawdziwe szczęście...