Interesująca .Książka "O nowej interpretacji platońskich dialogów" stanowi wybór najbardziej reprezentatywnych prac Thomasa A. Szlezaka ukazujących jego miejsce we współczesnych badaniach nad Platonem. Ów wybitny znawca filologii klasycznej i historii filozofii współtworzy główny nurt Szkoły Tybingeńskiej, choć przyznać trzeba, że prezentowane przez niego interpretacje wnoszą dużo oryginalności też do innych kwestii z historii filozofii starożytnej.

Interesująca .Książka "O nowej interpretacji platońskich dialogów" stanowi wybór najbardziej reprezentatywnych prac Thomasa A. Szlezaka ukazujących jego miejsce we współczesnych badaniach nad Platonem. Ów wybitny znawca filologii klasycznej i historii filozofii współtworzy główny nurt Szkoły Tybingeńskiej, choć przyznać trzeba, że prezentowane przez niego interpretacje...

Niska średnia ocen wynika z wysokiego, akademickiego poziomu tej pozycji. Podejrzewam, że spora część czytelników nie jest zainteresowana rozważaniami "co autor miał na myśli", ponieważ w naszych czasach radykalnego indywidualizmu, większość woli ustalać wszystko sama dla siebie. Do pełnego zrozumienia konieczna jest dobra znajomość dzieł Platona i Arystotelesa, ale też greki, gdyż cała treść zajmuje się właściwą interpretacją dzieł tych filozofów.

Możliwość skorzystania z tej książki przez laika uzależniona jest od poziomu fascynacji filozofią, Platonem i Arystotelesem.

Autor stara się wykazać istnienie niepisanej części filozofii Platona, jego stosunku do samego tworzenia dzieł pisemnych, ale też kogo można nazwać filozofem.

----------------------------

„Oczywiście trzeba odwagi, by odmówić łączącej się z prestiżem nazwy pewnym ludziom nastawionym właśnie na prestiż. Platon wykazał wiele odwagi w swych spostrzeżeniach dotyczących swarliwych pretendentów do tytułu filozofa, którym prawdziwa filozofia „zawdzięcza” popsucie reputacji w oczach opinii publicznej. […] Dzisiaj nie tylko restryktywne użycie takiego zaszczytnego tytułu, lecz i względnie nieszkodliwie, dla celów interpretacji historycznej dokonane stwierdzenie, że Platon skłaniał się w swej epoce, w IV wieku p.n.e., do takiego restryktywnego użycia, wprawia w złość zdeklarowanych obrońców współczesnego egalitaryzmu”.

Niska średnia ocen wynika z wysokiego, akademickiego poziomu tej pozycji. Podejrzewam, że spora część czytelników nie jest zainteresowana rozważaniami "co autor miał na myśli", ponieważ w naszych czasach radykalnego indywidualizmu, większość woli ustalać wszystko sama dla siebie. Do pełnego zrozumienia konieczna jest dobra znajomość dzieł Platona i Arystotelesa, ale też...