Elena jest młodą, zamężną dziewczyną. W jej życiu zawodowym sukces pogania sukces, ale jej małżeństwo pozostawia wiele do życzenia. Brakuje namiętności, za to jest rutyna. Pewnego dnia w pracy spotyka tajemniczego mężczyznę. Nie wie z czym wiąże się nowa znajomość, czy coś zmieni w jej życiu i czy cokolwiek jeszcze będzie takie samo. Bardzo lekka i przyjemna lektura. Taka na jeden wieczór 🙂

Elena jest młodą, zamężną dziewczyną. W jej życiu zawodowym sukces pogania sukces, ale jej małżeństwo pozostawia wiele do życzenia. Brakuje namiętności, za to jest rutyna. Pewnego dnia w pracy spotyka tajemniczego mężczyznę. Nie wie z czym wiąże się nowa znajomość, czy coś zmieni w jej życiu i czy cokolwiek jeszcze będzie takie samo. Bardzo lekka i przyjemna lektura. Taka...

"Pierwsze światła poranka" jest zaskakująca, lekko mi się ją czytało. Polecam

"Pierwsze światła poranka" jest zaskakująca, lekko mi się ją czytało. Polecam

Niesprawiedliwie oceniłam autora Fabio Volo osądzając go po etykietce "celebryta".
Książka jest zaskakująco dobra, przynajmniej psychologicznie.
Pisarz głęboko wszedł w psychikę kobiety.
Książka to naprzemienne fragmenty pamiętnika i rozmów Eleny - kobiety osiągającej sukcesy w pracy, która jako mężatka poniosła fiasko.
Początkowo próbuje ożywić małżeństwo, potem wdaje się w romans i nie potrafi już a nawet nie chce ratować małżeństwa.

Nie popieram tej postawy, ale doceniam autora za opis intensywności i głębi emocji z jakimi zmaga się Elena. Po części jest to erotyk, ale bardziej jednak psychologiczna analiza niespełnionej mężatki i rozpadającego się związku. Elena - zawsze poukładana, ze sztywnymi zasadami i wizją siebie i swojego życia. Osamotniona w małżeństwie postanawia raz zaryzykować i wdaje się w fascynujący erotycznie romans. Cóż, kiedy kończy się jak zwykle. Ona chce czegoś więcej niż seks, on niekoniecznie.
Elena zaryzykowała. Coś zyskała, coś straciła. Jak wyszedł bilans tego ryzyka można się przekonać czytając tę książkę.
Można Elenę potępiać, można wynieść z tej opowieści naukę dla siebie. Nie umniejsza to tego, że książka jest dobrze napisana, choć zginęła w opiniach przez negację postawy głównej bohaterki.
W wymowie raczej gorzka.

Niesprawiedliwie oceniłam autora Fabio Volo osądzając go po etykietce "celebryta".
Książka jest zaskakująco dobra, przynajmniej psychologicznie.
Pisarz głęboko wszedł w psychikę kobiety.
Książka to naprzemienne fragmenty pamiętnika i rozmów Eleny - kobiety osiągającej sukcesy w pracy, która jako mężatka poniosła fiasko.
Początkowo próbuje ożywić małżeństwo, potem wdaje się...

Opowieść o kobiecie, która nie czuje się szczęśliwa z mężem, jest zaniedbywana, niedostrzegana, zostawiona sama sobie. To wszystko pcha ją w ramiona mężczyzny poznanego podczas jednej z konferencji. Wybucha między nimi płomienny, pełen namiętności romans. "On" (ani razu nie pada imię kochanka Eleny) daje głównej bohaterce wszystko czego brakuje jej w związku z Paolem. Ale czy to może być usprawiedliwieniem dla jej zachowania?
Książka jak dla mnie trochę nudna, szczerze mówiąc cieszyłam się, że liczy sobie tylko 200stron, w innym wypadku chyba bym się poddała. Bohaterowie działali mi na nerwy, szczególnie Elena, która jakby nie patrzeć okazała się zakłamaną i pozbawioną skrupułów, a także Paolo, który zamiast ratować swoje małżeństwo spędzał wieczory przed telewizorem ślepy na późne powroty żony i wymykanie się jej do kochanka.
Dla mnie nuda, choć czyta się lekko i szybko.

Opowieść o kobiecie, która nie czuje się szczęśliwa z mężem, jest zaniedbywana, niedostrzegana, zostawiona sama sobie. To wszystko pcha ją w ramiona mężczyzny poznanego podczas jednej z konferencji. Wybucha między nimi płomienny, pełen namiętności romans. "On" (ani razu nie pada imię kochanka Eleny) daje głównej bohaterce wszystko czego brakuje jej w związku z Paolem. Ale...

Niby facet to pisał, a jakbym czytała pamiętnik jakiejś panienki... Przeciętna książka, nie ma w niej nic odkrywczego. Można przeczytać, jeśli ktoś lubi takie egzaltowane wynurzenia.

Niby facet to pisał, a jakbym czytała pamiętnik jakiejś panienki... Przeciętna książka, nie ma w niej nic odkrywczego. Można przeczytać, jeśli ktoś lubi takie egzaltowane wynurzenia.

Nie jest to kolejny odcień Greya i daleko Volo do wnikliwości naszego rodzimego J.L Wiśniewskiego. A jednak czyta się nieźle. Historia przebudzenia kobiety do życia według własnych zasad. Zanim rozbłysną pierwsze światła poranka będzie zmysłowy romans, analiza emocji na kartach pamiętnika, historia gaśnięcia uczucia i wreszcie komfortowe zakończenie. Czasem trzeba stracić głowę, żeby zacząć żyć. Dla kobiet.

Nie jest to kolejny odcień Greya i daleko Volo do wnikliwości naszego rodzimego J.L Wiśniewskiego. A jednak czyta się nieźle. Historia przebudzenia kobiety do życia według własnych zasad. Zanim rozbłysną pierwsze światła poranka będzie zmysłowy romans, analiza emocji na kartach pamiętnika, historia gaśnięcia uczucia i wreszcie komfortowe zakończenie. Czasem trzeba stracić...

Obserwujemy przemianę kobiety, która dusi się w małżeństwie. w pracy odnosi sukcesy, w życiu osobistym porażki. poznajemy jej odczucia i uczucia z kart pamiętnika, w którym zapisuje etapy swojej zmiany. bohaterka znajduje w sobie odwagę, żeby zmienić życie, wyjść ze stagnacji i zacząć żyć tu i teraz bez oglądania się na to co powiedzą inni.

Obserwujemy przemianę kobiety, która dusi się w małżeństwie. w pracy odnosi sukcesy, w życiu osobistym porażki. poznajemy jej odczucia i uczucia z kart pamiętnika, w którym zapisuje etapy swojej zmiany. bohaterka znajduje w sobie odwagę, żeby zmienić życie, wyjść ze stagnacji i zacząć żyć tu i teraz bez oglądania się na to co powiedzą inni.

Elena 29 latka, menadżer w firmie, młoda mężatka do której życia wkrada się rutyna, i myśl o tym, że nie kocha męża.
Przelotny romans, zmienia jej życie.
Dobrze się czyta. Polecam

Elena 29 latka, menadżer w firmie, młoda mężatka do której życia wkrada się rutyna, i myśl o tym, że nie kocha męża.
Przelotny romans, zmienia jej życie.
Dobrze się czyta. Polecam

Nuda. Dialogi są głupie, fabuła przewidywalna, myśli pseudo głębokie. Elena zrzuca większość czasu winę na męża, Paola, że on nie zwraca na nią uwagi, a sama ma problemy z komunikacją - wiecznie siedzi cicho i nie mówi, w czym problem, to skąd on ma wiedzieć ("domyśl się"),aż w końcu małżeństwa nie da się uratować. W międzyczasie go zdradza (oczywiście też jego wina, ale jak on chce ją pocałować czy dotknąć to ona się odwraca...) Maraton jej różnorodnych przygód erotycznych jest w pewnym momencie tak banalny że czyta się to ze znużeniem. Zdziwiłam się, jak przeczytałam, że ten autor jest tak ceniony. Mam nadzieję, że pozostałe jego książki są lepsze. Miałam dać tylko jedną gwiazdkę, ale niech będą dwie, bo autor świetnie wczuł się w rolę kobiety.

Nuda. Dialogi są głupie, fabuła przewidywalna, myśli pseudo głębokie. Elena zrzuca większość czasu winę na męża, Paola, że on nie zwraca na nią uwagi, a sama ma problemy z komunikacją - wiecznie siedzi cicho i nie mówi, w czym problem, to skąd on ma wiedzieć ("domyśl się"),aż w końcu małżeństwa nie da się uratować. W międzyczasie go zdradza (oczywiście też jego wina, ale...

To nie jest typowy erotyk. To bardziej powieść psychologiczna. Nie powiem o niej nic złego. Jest bardzo dobrze napisana. - O tym jak pisze Fabio Volo miałam okazję przekonać się czytając „Czekam na ciebie całe życie”. Tam mężczyzna opowiadał o swoich problemach. Tutaj kobieta pisze pamiętnik. Udało się autorowi wejść w psychikę kobiety.
- Niespełniona w małżeństwie. Zaniedbywana. Żyła „cichutko”. W końcu zaryzykowała - zdradziła. Uwikłała się w związek z mężczyzną, który traktował ją inaczej. Dziwny związek, niepewny, złudny… Poczuła się dowartościowana, pewna siebie. Czy ryzyko się opłaciło?
Każdy tę książkę będzie odbierał inaczej, stąd różne opinie o niej.
Można potępić zdradę, można się oburzyć – jak mogła? - miała męża!… A może wcale nie miała?
Smutna, lekko przygnębiająca.

„Nie można się zmienić w kogoś, kim się nie jest. - Można przemienić się tylko w osobę, którą jest się w głębi duszy.”

To nie jest typowy erotyk. To bardziej powieść psychologiczna. Nie powiem o niej nic złego. Jest bardzo dobrze napisana. - O tym jak pisze Fabio Volo miałam okazję przekonać się czytając „Czekam na ciebie całe życie”. Tam mężczyzna opowiadał o swoich problemach. Tutaj kobieta pisze pamiętnik. Udało się autorowi wejść w psychikę kobiety.
- Niespełniona w małżeństwie....