Zgadzam się z poglądem, że ludzkie życie przypomina drogę, którą każdy z nas przebywa od chwili narodzin do śmierci. W trakcie podróży przemieszczamy się między dwoma granicznymi przystankami. Droga, którą podążamy nie jest jednak prosta i równa. Obfituje w wiele zakrętów, czasem bardzo ostrych, które mogą nas wybić z utartego rytmu codzienności. Taki wstrząs może być dla nas zbawienny, przykre zdarzenie czasem nam uświadamia, że podążamy nie tędy, którędy chcieliśmy, że nieco się pogubiliśmy. Zdarza się też często, że naszym życiem rządzi przypadek. Mało istotne i niezaplanowane wydarzenie zmienia naszą rzeczywistość i kieruje nas na całkiem nowe tory, pokazuje świat w innych barwach.

Takiego przeżycia doświadczyli główni bohaterowie książki “Bliżej siebie” autorstwa wykładowczyni literatury na uniwersytecie Bath Spa i mieszkanki Cardiff, Tessy Hadley.
Paul jest dojrzałym mężczyzną, ma trójkę dzieci, drugą żonę i jest pisarzem oraz recenzentem. Mieszka na prowincji, jego małżeństwo jest nijakie, a życiu zabrakło blasku. Gdy Paul dowiaduje się, że jego dorosła córka z pierwszego związku jest w ciąży i porzuciła studia, postanawia ją odszukać. Pobyt w Londynie bardzo go zmienia i otwiera mu oczy na szarą codzienność. Cora jest również na życiowym zakręcie. Jej małżeństwo istnieje już tylko na papierze. Na dodatek umiera jej matka, a Cora decyduje się na przeprowadzkę do domu rodziców, jego spory remont i samotne zamieszkanie. Życie tej pary zmienia ich przypadkowe spotkanie w pociągu…

Książka “Bliżej siebie” to ciekawie napisana powieść obyczajowa, autorka zagląda głęboko w dusze swoich bohaterów. Analizuje ich uczucia, stany emocjonalne, ich spostrzeżenia i marzenia. Powieść jest przesiąknięta angielskim klimatem, zwyczajami i mentalnością. Tu raczej każdy ma czas, życie toczy się dość leniwie, emocje są w znaczny sposób wyciszone. Wszystko jest spokojne i stateczne. A sami bohaterowie ? Są dojrzali, a zarazem zagubieni. Życie traci dla nich smak, jest mdłe i pozbawione najmniejszej szczypty emocji. Do zmian w szarej codzienności zmuszają ich intensywne przeżycia – Corę zmienia śmierć matki, Paula pobyt w Londynie. Gdy poznaje partnera swej córki, Marka, który pochodzi z Polski i jego siostrę Annę, odkrywa jakby inny świat, w którym trzeba wykazać się szybszym tempem życia, podejmowaniem różnych decyzji, dokonywaniem wyborów. Para Polaków pokazana jest jako ludzie bardziej ambitni, kreatywni, z werwą. Im nic nie jest dane na tacy i muszą bardziej aktywnie żyć, a samo życie więcej od nich wymaga. Są jak pociąg ekspresowy przy osobowym, który wlecze się wolno od stacji do stacji – bo tak właśnie określiłabym Paula i Corę. Są mało zdecydowani na zmiany, życie przecieka im przez palce.

Powieść nie jest bardzo łatwa w odbiorze, ale ciekawa. Fabuła niesie kilka niespodzianek i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Poznajemy życie Anglików, którzy są bardzo powściągliwi, zamknięci w sobie. Angielskie realia są zdecydowanie inne od polskiej rzeczywistości i ten aspekt powieści, ukazujący różnice między Polską a krajem Elżbiety II, bardzo mnie zaciekawił .Opisy w książce nie są zbyt długie i nie tworzą nudnej atmosfery.

Książka ta przypadnie z pewnością do gustu tym, którzy lubią powieści z bohaterami o bogatej i skomplikowanej psychice, nakreślonej wyraziście i z rozmachem. Polecam powieść też tym, którzy kochają klimat angielskiej prowincji.

Bernardeta Łagodzic-Mielnik