Inteligentny, wciągający, sprawnie napisany kryminał z mocnymi, wyrazistymi bohaterami i współczesnym Wrocławiem w tle.

Na jednym z wrocławskich osiedli zostają odnalezione zwłoki zamordowanego, samotnie mieszkającego emeryta. Może nie było by w tym nic tak bardzo niezwykłego, gdyby nie okoliczności śmierci staruszka. Otóż nasza ofiara pożegnała się z ziemskim padołem łez, dzięki strzale zatrutej kurarą(ulubiona trucizna południowoamerykańskich indian). Do sprawy zostaje przydzielony nasz główny bohater, komisarz Marek Przygodny, spełniony zawodowo, mający jednak na głowie poważny kryzys małżeński, który momentami tak bardzo absorbuje policjanta, że ma problemy z szybkim i logicznym kojarzeniem faktów dotyczących prowadzonej sprawy.
W śledztwie komisarzowi pomaga jego asystent, młody i ambitny aspirant Gajda, a także Jerzy Kuriata, redaktor działu kryminalnego wrocławskiego "Kuriera". Postać dzinnikarza wymaga odzielnego opisu, ten niewątpliwy egocentryk, seksista i chyba seksoholik, dzięki sieci swoich informatorów często pomaga naszemu bohaterowi w prowadzonych przez niego sprawach.
Kiedy na horyzoncie pojawi się następny martwy emeryt, zabity w nietypowy sposób, nasza trójka będzie musiała zewrzeć szeregi i naprawdę wysilić szare komórki, po to aby zapobiec kolejnej zbrodni.

Niespieszna akcja, bez strzelanin, pościgów samochodowych i innych tego typu fajerwerków...i bardzo dobrze, bo dzięki temu możemy spokojnie wczytać się w doskonale zarysowane portrety psychologiczne naszych bohaterów, zrozumieć co daje im motywację i co popycha do działania. Dzięki temu książka zyskuje na autentyczności i staje się bardziej wiarygodna. No i zaskakujące zakończenie, co w tym gatunku jest bardzo ważne. Warto przeczytać.

Inteligentny, wciągający, sprawnie napisany kryminał z mocnymi, wyrazistymi bohaterami i współczesnym Wrocławiem w tle.

Na jednym z wrocławskich osiedli zostają odnalezione zwłoki zamordowanego, samotnie mieszkającego emeryta. Może nie było by w tym nic tak bardzo niezwykłego, gdyby nie okoliczności śmierci staruszka. Otóż nasza ofiara pożegnała się z ziemskim padołem łez,...