Ostatnimi czasy moje codzienne życie to naprzemiennie praca, szkoła, sprzątanie i całe szczęście gotowanie. Nic nie zastąpi mi jednak tego cudownego uczucia, kiedy po całym dniu na nogach, wchodzę do domu, styrana, zziajana, a już w progu czuje zapach potrawy przyrządzonej przez mojego osobistego szefa kuchni. Stoi umorusany jakimś sosem, z dumą i uśmiechem na twarzy zaprasza do stołu mówiąc: Usiądź kochanie już wszystko gotowe. Chwila konsternacji, czekam… Zabrakło mi słów. Mniam. Po dłuższej chwili pytam, a skąd masz ten przepis? Było wyśmienite. -No jak to skąd, z Twojej książki.

No tak, już wszystko jasne. Pasja smaku autorstwa Gordona Ramsaya od jakiegoś czasu leży na mojej półce, ale jakoś nie miałam, kiedy wypróbować tych jakże wyrafinowanych przepisów. Postanowiłam to koniecznie zmienić i odwdzięczyć się za tą cudowną niespodziankę.

Gordon Ramsay uważany jest za największy brytyjski talent kulinarny, potrafi stworzyć danie, które połechta podniebienie i pozwoli cieszyć się niebanalnym smakiem potraw. Stawia na najwyższą, jakość spożywanego posiłku, a co za tym idzie dużą uwagę skupia na doborze składników. Mogłoby się wydawać, że dostępność produktów będzie sprawiać kłopoty, ponieważ lista składników jest przeważnie dość długa, a w jej skład wchodzą między innymi takie produkty jak: szalotki, ostrygi, małże, kawior, szafran czy trybula. Uważam jednak, że obecnie nawet w średniej wielkości miejscowości bez problemu otrzyma się wymagane składniki.

Książka składa się z 10 działów tematycznych, takich jak np. przystawki, makarony i risotta, ryby i owoce morza, czy mięso, dziczyzna i drób. W mojej opinii rozdział: Składniki bazowe jest genialny. Znalazłam tam kilka porad, dzięki którym moja codzienna kuchnia zyskała na smaku. Domowy makaron tortellini, pesto czy sos antiboise mogę polecić z czystym sumieniem, sprawdziłam i wypróbowałam na własnej skórze. Pychotka.

Gdyby tylko nikt nie patrzył, każdy posiłek zaczynałabym od deseru. Na samą myśl o gruszkach w czerwonym winie, kokosowym tui les, czy tarcie czekoladowej leci mi ślinka. Zgadzam się ze stwierdzeniem, że „deser stanowi ukoronowanie obiadu, dlatego też powinien być efektywny i oryginalny. To od niego w dużej mierze zależy, w jaki sposób goście zapamiętają cały posiłek”. Mając książkę pasja smaku nic nie stoi na przeszkodzie, aby we własnym domu stworzyć klimat niczym z najlepszej restauracji, a co najważniejsze rezerwacji nie trzeba dokonywać z miesięcznym wyprzedzeniem.

Nie jest to z całą pewnością książka kucharska dla początkującego adepta sztuki kulinarnej. Są to przepisy wyszukane, można by rzec idealne na wykwintną kolekcję czy uroczysty obiad. Wszystko jednak napisane jest w przystępny sposób, każdy z przepisów podzielony jest na łatwe do zrealizowania etapy. W dodatku książka jest bogato ilustrowana, jeżeli można by jeść oczami, nikt nie wyszedłby głodny. Mam jednak wrażenie, że książka jest mało osobista, niewiele jest anegdot czy prywatnych wtrąceń, świadczy to o profesjonalizmie, ale przyzwyczajona do dynamizmu Gordona Ramsaya z programów telewizyjnych czułam się troszkę zawiedziona.

Myślę, że książka byłaby idealnym prezentem dla bliskiej osoby, która ceni sobie wyszukane smaki potraw i chce doskonalić się w sztuce kulinarnej.

Ostatnimi czasy moje codzienne życie to naprzemiennie praca, szkoła, sprzątanie i całe szczęście gotowanie. Nic nie zastąpi mi jednak tego cudownego uczucia, kiedy po całym dniu na nogach, wchodzę do domu, styrana, zziajana, a już w progu czuje zapach potrawy przyrządzonej przez mojego osobistego szefa kuchni. Stoi umorusany jakimś sosem, z dumą i uśmiechem na twarzy...