Dziwna ta książka.
13-letni chłopiec opowiada o losach swojej żydowskiej rodziny. Szczerze, ale z lekką ironią i kpiną.
Wspomnienia chłopca są wyrywkowe, pourywane, niedokończone.
Wszystko co dostałam, to nieczytelny bałagan.
Momentami nie mogłam połapać się kto jest kim.
Tytuł książki też nie był dla mnie jasny.
Owszem, były momenty zabawne, komiczne raczej, ale mnie jakoś nie śmieszyły. Książka nijaka. Dziwna.

Dziwna ta książka.
13-letni chłopiec opowiada o losach swojej żydowskiej rodziny. Szczerze, ale z lekką ironią i kpiną.
Wspomnienia chłopca są wyrywkowe, pourywane, niedokończone.
Wszystko co dostałam, to nieczytelny bałagan.
Momentami nie mogłam połapać się kto jest kim.
Tytuł książki też nie był dla mnie jasny.
Owszem, były momenty zabawne, komiczne raczej, ale mnie...

Świetna okładka, żydowski klimat, humor, a wszystko dzieje się w Szwecji. Obietnica, której nie mogłam odmówić. Niestety. Trzeba było najpierw przeczytać recenzje na LC:) Zgadzam się ze wszystkim, co już zostało powiedziane. Dobrze się czyta, ale w sumie książka o niczym. Humor? Jaki humor? Ot, przeczytałam w jedno popołudnie. Nie sądzę, żeby zostało mi po niej chociaż jedno wspomnienie.

Świetna okładka, żydowski klimat, humor, a wszystko dzieje się w Szwecji. Obietnica, której nie mogłam odmówić. Niestety. Trzeba było najpierw przeczytać recenzje na LC:) Zgadzam się ze wszystkim, co już zostało powiedziane. Dobrze się czyta, ale w sumie książka o niczym. Humor? Jaki humor? Ot, przeczytałam w jedno popołudnie. Nie sądzę, żeby zostało mi po niej chociaż...

Niespójne urywki historii rozpadu żydowskiej rodziny mieszkającej w Szwecji (w znikomym stopniu o problemach żydowskiej gminy w Goteborgu, o intifadzie praktycznie nic). Nostalgia i smutek wyzierają z kartek książki pokazującej świat trzynastoletniego Jacoba. Świat dziecka którego rodzice się rozwodzą a rodziny ze strony ojca i matki zrywają wszelkie kontakty. Historia; jak z wymieszanych kartek pamiętnika; przefiltrowana przez upływający czas, gdzie dziecko zapamiętuje tylko dobre chwile dzieciństwa zapominając o tych przykrych i złych.

Źle się nie czytało, ale rewelacji też nie było (porównanie z okładki do filmów Woody'ego Allena, bardzo, bardzo przesadzone).
Dla ciekawskich.

Niespójne urywki historii rozpadu żydowskiej rodziny mieszkającej w Szwecji (w znikomym stopniu o problemach żydowskiej gminy w Goteborgu, o intifadzie praktycznie nic). Nostalgia i smutek wyzierają z kartek książki pokazującej świat trzynastoletniego Jacoba. Świat dziecka którego rodzice się rozwodzą a rodziny ze strony ojca i matki zrywają wszelkie kontakty. Historia; jak...

Niby się od początku domyślałam, jaki będzie finał historii, ale czytało się dobrze, nienudno. I zawsze podoba mi się przeplatanka niechronologicznie ułożonych rozdziałów: taki zlepek refleksji raczej niż historia od - do.

Niby się od początku domyślałam, jaki będzie finał historii, ale czytało się dobrze, nienudno. I zawsze podoba mi się przeplatanka niechronologicznie ułożonych rozdziałów: taki zlepek refleksji raczej niż historia od - do.

Przewrotna, komiczna, niejednoznaczna ...jak film Woody'ego Allena ... to wystarczyło, żebym sięgnęła po tę książkę. Szybko przekonałam się, że to była zła decyzja. Ale skoro nie lubię rzucać w kąt książek do połowy przeczytanych (poza lekturami szkolnymi),walczyłam z nią do ostatniej kartki i cieszyłam się, że nie jest to przepastne tomisko. A co ma ta książka wspólnego z Woody'm Allenem? Chyba jedynie to, że reżyser ma żydowskie pochodzenie, a opowieść przełamuje stereotypy współczesnej rodziny żydowskiej. Niestety nie potrafiłam się choć odrobinkę wysilić na uśmiech.

Przewrotna, komiczna, niejednoznaczna ...jak film Woody'ego Allena ... to wystarczyło, żebym sięgnęła po tę książkę. Szybko przekonałam się, że to była zła decyzja. Ale skoro nie lubię rzucać w kąt książek do połowy przeczytanych (poza lekturami szkolnymi),walczyłam z nią do ostatniej kartki i cieszyłam się, że nie jest to przepastne tomisko. A co ma ta książka wspólnego z...

Niby książka o niczym tak naprawdę, niby mało przewrotna, z tym komizmem też przesady nie ma, a jednak czytało mi się wyjątkowo dobrze.

Niby książka o niczym tak naprawdę, niby mało przewrotna, z tym komizmem też przesady nie ma, a jednak czytało mi się wyjątkowo dobrze.