Pan Brandstaetter wiele przeżył,wiele musiał dźwigać, ale w żadnym z jego dzieł nie znalazłam choćby cienia skargi. Przed rozpoczęciem lektury ,,Księgi modlitw`` warto więc przeczytać choćby notę biograficzną dotyczącą tego fenomenalnego (używam tego słowa z pełną świadomością jego znaczenia) pisarza, aby mieć świadomość, że ten człowiek doskonale wie co to cierpienie, samotność i tragedia.
,,Księga modlitw``... Czasem trudno mi uwierzyć, że w tak niepozornym tomiku można zawrzeć tak wiele. I zazdroszczę. Zazdroszczę autorowi mądrości, gdy pisze ,,wierzymy, że powstaliśmy z miłości i w miłość się obrócimy``, zazdroszczę odwagi, gdy potrafi przyznać, że
,,Nie odważyłbym się krzyczeć w Twojej obronie
Ani głośno sprzeciwiać się wyrokowi.
Jestem małym człowiekiem, po trochu tchórzem,
Po trochu egoistą, po trochu drwiącym łotrem,
Który woli żyć wśród cielców, przeżuwających pustynię,
Niż umrzeć za samotną prawdę`` oraz wiary, gdy twierdzi:
,,I jesteś dobry, Panie
Gdy mnie nie wysłuchasz,
I jesteś dobry,
Gdy mnie wysłuchasz.
Ten brak wyboru
Jest wielką moją pociechą,
Panie. ``
Wrażliwość, która bije z każdej strony tego tomu poezji zachwyca i sprawia, że czytelnik odczuwa potrzebę -naglącą- aby i o swoją wrażliwość powalczyć.

Pan Brandstaetter wiele przeżył,wiele musiał dźwigać, ale w żadnym z jego dzieł nie znalazłam choćby cienia skargi. Przed rozpoczęciem lektury ,,Księgi modlitw`` warto więc przeczytać choćby notę biograficzną dotyczącą tego fenomenalnego (używam tego słowa z pełną świadomością jego znaczenia) pisarza, aby mieć świadomość, że ten człowiek doskonale wie co to cierpienie,...